Από την αρχή του 2024 και μέχρι σήμερα και σε μόνιμη βάση η Τουρκία εκτελεί ασκήσεις συνεχώς και αδιαλείπτως σε περιοχές που καλύπτουν/καταλαμβάνουν ελληνική κυριαρχία, ακόμα και εντός των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, όπως Λήμνο, Μελαμπιούς, Χταπόδια και Χήνα (στη Ρόδο) κ.λπ.
- Της Κύρας Αδάμ
Με τις διαχρονικές τουρκικές ασκήσεις στο Αιγαίο κυρίως με UAV (λόγω πολύ χαμηλού κόστους για την Τουρκία), η Αγκυρα πέραν της ελληνικής κυριαρχίας θέτει και θέματα τα οποία καλύπτουν σχεδόν το σύνολο των τουρκικών βλέψεων στο Αιγαίο, όπως σχέδια πτήσης, 10 ν.μ. ΕΕΧ, FIR Αθηνών, Ερευνα- Διάσωση, αποστρατιωτικοποίηση κ.λπ., με αποτέλεσμα η ασφάλεια του Αιγαίου να καθίσταται ευάλωτη λόγω των ήρεμων νερών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το ΥΕΘΑ εξακολουθεί να παρουσιάζει ανεπάρκειες στον έλεγχο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου και τούτο διότι από την αρχή του 2024 η Τουρκία σε μόνιμη βάση και σχεδόν καθημερινά παραβιάζει την ελληνική κυριαρχία κυρίως ανατολικά της μέσης του Αιγαίου (25ος Μεσημβρινός). Παραλλήλως το ελληνικό ΥΠΕΞ αντιπαρατίθεται με την Τουρκία σε διεθνές πλαίσιο για την περιοχή Ερευνας και Διάσωσης στο Αιγαίο για θαλάσσια ατυχήματα, τα σχέδια πτήσης, τα 10 ν.μ. ΕΕΧ, το FIR Αθηνών, την αποστρατιωτικοποίηση κ.λπ., και όλα τα συναφή θέματα τα οποία, κατά την Τουρκία, πρέπει να επιλυθούν ή να συμφωνηθούν με τον ελληνοτουρκικό διάλογο, προκειμένου να καταστεί δυνατή η οριοθέτηση ΑΟΖ.
Πέρα από την κατάληψη από την Τουρκία ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, η βραχονησίδα Ζουράφα και η περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου στη διεθνή θάλασσα αποτελούν την ελληνική αχίλλειο πτέρνα για την αναδιάταξη του FIR Αθηνών, μόνιμη απαίτηση της Τουρκίας.
Αυτή τη στιγμή και για πολλοστή φορά μέσα στον χρόνο η Τουρκία εκτελεί άσκηση που καταλαμβάνει και ελληνική κυριαρχία στην περιοχή της Ζουράφας στο Βόρειο Αιγαίο με UAV αλλά και F-16.
Η ενέργεια αυτή της Τουρκίας, πέραν της κατάληψης ελληνικής κυριαρχίας στη Ζουράφα, εστιάζεται και στην αναδιάταξη του FIR Αθηνών, δεδομένου ότι από Εβρο μέχρι Καστελόριζο δεν υπάρχει οριοθετημένο FIR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης με συντεταγμένες, ώστε να μπορεί η Ελλάδα να υποστηρίξει τα όρια του FIR Αθηνών. Αυτό οφείλεται και στην αδυναμία της Ελλάδας στην περιοχική συνδιάσκεψη του ΙCΑΟ στην Κωνσταντινούπολη το 1950, να απαιτήσει οριοθέτηση του FIR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης με συντεταγμένες.
Επειδή η Ζουράφα βρίσκεται 5 ν.μ. από το όριο του FIR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης, η Τουρκία την έχει στοχοποιήσει σε μόνιμη βάση, ακριβώς λόγω έλλειψης συντεταγμένων των ορίων FIR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης. Ετσι, η Αγκυρα εκτελεί ασκήσεις και όχι μόνον, σε περιοχή που καλύπτει/επικαλύπτει και καπακώνει τμήμα της ελληνικής κυριαρχίας στη Ζουράφα, το οποίο η Τουρκία ισχυρίζεται διεθνώς ότι κείται εντός του FIR Κωνσταντινούπολης και αποτελεί τουρκική κυριαρχία και επικράτεια.
Η κυβέρνηση και συγκεκριμένα τα υπουργεία Αμυνας και Εξωτερικών αφήνουν την Τουρκία να αλωνίζει στην περιοχή της Ζουράφας και να εκτελεί πλήθος παραβάσεων και παραβιάσεων χωρίς καμιά αντίδραση και αντιμετώπιση, προκειμένου να διασφαλιστεί η ελληνική κυριαρχία στην περιοχή. Η κυβέρνηση και τα υπεύθυνα υπουργεία φροντίζουν να ασκούν πολιτική με μοχλό τη συγκάλυψη, προκειμένου να υπάρχουν «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο για να προβάλλεται κομματικά ο υπουργός Αμυνας και η κυβέρνηση. Και τούτο διότι δεν είναι δυνατόν το υπουργείο Αμυνας να ισχυρίζεται τη μία ημέρα εγγράφως και ενυπογράφως ότι η Τουρκία δεν εκτελεί παραβιάσεις στο Αιγαίο και την επόμενη ημέρα να ισχυρίζεται διεθνώς και εγγράφως και να αποκρύπτει από τους Ελληνες ότι η περιοχή της τουρκικής άσκησης στη Ζουράφα καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία, δηλαδή αλωνίζουν τα τουρκικά UAV σε ελληνική κυριαρχία.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει την ελληνική διεθνή αγγελία Α 4752/2024, στην οποία αναγράφεται ότι η περιοχή της τουρκικής άσκησης καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία.
Ταυτόχρονα με την τουρκική άσκηση στη Ζουράφα, η Τουρκία εκτελεί και άσκηση μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου. Η άσκηση αυτή αφορά προσημείωση (Simulation) S-400, με τη δέσμευση της περιοχής να είναι μέχρι το ύψος των 51.000 ποδών, με πραγματικά πυρά. Η περιοχή αυτή εισέρχεται 10 ν.μ. εντός του FIR Αθηνών μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου στη διεθνή θάλασσα και η Αγκυρα δηλώνει διεθνώς ότι το σύνολο της περιοχής κείται εντός τουρκικής επικράτειας – κυριαρχίας. Ετσι, υπάρχει αποδεδειγμένη τουρκική ενέργεια που μετατρέπει τη διεθνή θάλασσα μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου σε τουρκική κυριαρχία.
Η αδυναμία της κυβέρνησης να προασπίσει την τύχη της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο έχει ξεπεράσει τα όρια της συγκάλυψης και της παραχώρησης. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Τουρκία από τον Μάιο 2024 εκτελεί ασκήσεις στο Αιγαίο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2024 σε τρεις περιοχές που καταλαμβάνουν ελληνική κυριαρχία και μάλιστα εγγύτερα των 6 ν.μ. Με τις ενέργειές της αυτές η Τουρκία αμφισβητεί ευθέως και διεθνώς την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, τα σχέδια πτήσης, τα 10 ν.μ. ΕΕΧ, την περιοχή Ερευνας – Διάσωσης και θέτει σε μέγιστο κίνδυνο την εναέρια κυκλοφορία των πολιτικών αεροσκαφών, διότι μπλοκάρει και τους διαδρόμους πτήσεων στο FIR Αθηνών και την περιοχή τελικών ελιγμών (ΤΜΑ) των πολιτικών αεροσκαφών στο αεροδρόμιο της Λήμνου.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει την ελληνική αγγελία Α 1695/2024 ως τεκμήριο του ρεπορτάζ, επισημαίνοντας ότι όλες αυτές οι ενέργειες της Τουρκίας είναι παράνομες και με την κυβέρνηση να ποιεί την νήσσα που κάθεται στα ήρεμα νερά.
Ο διμερής διάλογος των ελληνικών παραχωρήσεων
Ουδέποτε άλλοτε ελληνοτουρκικές συνομιλίες «για τα βαριά θέματα» στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο δεν διαφημίστηκαν τόσο πολύ και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου όσο οι τωρινές, που συμπληρώνουν έναν χρόνο ζωής.
Ο ελληνοτουρκικός διάλογος επί Μητσοτάκη – Ερντογάν δεν προχώρησε ούτε μισό βήμα μπροστά, καθώς και οι δύο πλευρές, από κοινού ή κατά μόνας, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν τις ανύπαρκτες συνομιλίες επί της ουσίας, για ίδιον όφελος ο καθείς, ανάλογα με το πολιτικό και κομματικό ακροατήριό του.
Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ο ελληνοτουρκικός διάλογος ήταν ο μοχλός που της επιτρέπει να διαφημίζει τη διατήρηση «των ήρεμων υδάτων στο Αιγαίο» ως μοναδικό επίτευγμα ελληνικής κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια, εγκλωβίζοντας την πλειοψηφία της αντιπολίτευσης σε επικίνδυνο εφησυχασμό και τους Ελληνες πολίτες αφημένους στην ησυχία τους και την τύχη τους.
Η σταθερή διαχρονική θέση της Ελλάδας ότι συζητά μόνον το θέμα της οριοθέτησης της ΥΦ/ΑΟΖ στο Αιγαίο με παραπομπή του θέματος στο ΔΔΧ, χωρίς καμιά συζήτηση για συναφή θέματα ελληνικής κυριαρχίας, η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη νομίζει -επικίνδυνα για τη χώρα- ότι λειτουργεί ως ένα πολιτικό ελληνικό IRON DOME που δεν θα επιτρέψει στην Τουρκία να βάλει στο τραπέζι καμιά από τις βλέψεις και τους ισχυρισμούς της σε βάρος της Ελλάδας. Η καθημερινή επιχειρησιακή τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο, καθώς είναι ανοιχτές δύο μεγάλες και βαριές ελληνικές κερκόπορτες.
Η παρούσα κυβέρνηση όπως κι όλες οι προηγούμενες στις ελληνοτουρκικές συνομιλίες διατήρησαν αδιαμαρτύρητα «το καθεστώς» πλέον του τουρκικού casus belli, δηλαδή της μόνιμης τουρκικής απειλής χρήσης βίας, αν η Ελλάδα επεκτείνει τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στο Αιγαίο, χωρίς έγκριση της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όμως υπερέβαλε εαυτόν, διαχωρίζοντας συνειδητά σε αυτόν τον ελληνοτουρκικό διάλογο το πολιτικό και κομματικό όφελος που θέλει να αποκομίσει, από την καθημερινή πραγματικότητα όπως αυτή αποτυπώνεται στο Αιγαίο, με τις συνεχείς προκλητικές και επικίνδυνες τουρκικές ενέργειες εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση ενσυνείδητα και με πολιτική απόφασή της κρύβει στον βυθό των ήρεμων νερών όλες τις μόνιμες και προκλητικές τουρκικές βλέψεις, που υλοποιούνται κανονικά και καθημερινά σε βάρος της Ελλάδας. Ετσι μόνον εξηγείται το ακραίο παράλογο η κυβέρνηση επισήμως να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι δεν υπάρχουν τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, και την ίδια στιγμή να είναι υποχρεωμένη στις επίσημες διεθνείς αγγελίες προς τη διεθνή κοινότητα να κατηγορεί μονίμως την Τουρκία για κατοχή τμημάτων ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο με συνεχείς παραβιάσεις.
Η Τουρκία, από την πλευρά της, όχι απλώς συναινεί, αλλά στηρίζει και αυτή «με χέρια και με πόδια» αυτόν τον υποτονικό έως αόρατο ελληνοτουρκικό διάλογο«για τα βαριά θέματα». Και τούτο διότι ο Ερντογάν δεν έχει κανέναν λόγο να μην υποστηρίζει τα «ήρεμα νερά στο Αιγαίο» όσο δεν βρέχονται ούτε βουλιάζουν σε αυτά οι μόνιμες, παλιές και νέες, επιθετικές βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας. Και τούτο διότι σε καθημερινή βάση ο Ερντογάν παραβιάζει την ελληνική κυριαρχία, με την κυβέρνηση να το αποκρύπτει.
Ο Ερντογάν, καταργώντας για λόγους κόστους και καταπόνησης, τις πτήσεις των F-16 στο Αιγαίο αφήνει τον Κ. Μητσοτάκη να πανηγυρίζει για τα ήρεμα νερά, ενώ αυτός κάνει τη δουλειά του και με το παραπάνω στο Αιγαίο με τα χαμηλού κόστους YAV, τα οποία σε καθημερινή βάση αλωνίζουν στο Αιγαίο καταπατώντας ελληνική κυριαρχία κυρίως πάνω σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, αμφισβητώντας το FIR Αθηνών, τα σχέδια πτήσης, τα 10 ν.μ. ΕΕΧ. Κάνει δηλαδή τη δουλειά του ανέξοδα και ούτε μια στιγμή δεν έχει υποχωρήσει ή μεταβάλει ή τροποποιήσει τις επιθετικές βλέψεις του στο Αιγαίο. Με την ανυπαρξία οποιασδήποτε πολιτικής αντίδρασης από την ελληνική κυβέρνηση, που δεν βλέπει και δεν ακούει καμιά παρανομία της Τουρκίας στο Αιγαίο, η Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη να εδραιώνει τις βλέψεις της στο Αιγαίο, γνωρίζοντας ότι δεν θα υπάρξει η πολιτική αντίδραση της Αθήνας.
Η ελληνική αυτή χαλαρότητα και η αδυναμία αντίδρασης επιτρέπουν στην κυβέρνηση Ερντογάν και στους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας να επαναλαμβάνουν όλο και πιο συχνά τις τουρκικές απαιτήσεις για τα 6 ν.μ., τα 10 ν.μ. ΕΕΧ, τα σχέδια πτήσης, το FIR Αθηνών, την Ερευνα – Διάσωση, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ανατολικού Αιγαίου, την αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά, νησίδες, βραχονησίδες εκτός Συνθηκών. Με αποτέλεσμα όλες τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας σε Αιγαίο και Μεσόγειο οι Κ. Μητσοτάκης, Ν. Δένδιας και Γ. Γεραπετρίτης να τις μετατρέπουν σε πλασματική εικόνα ηρεμίας στο Αιγαίο, προς κομματικό και πολιτικό όφελος.
Η τουρκική κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα βρίσκει χωρίς εμπόδια την ευκαιρία να προσθέσει και άλλες διεκδικήσεις και βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας. Με την τελευταία και άκρως επικίνδυνη, την επαναλαμβανόμενη από τον Τούρκο ΥΠΕΞ Φιντάν, αναφορά στους «ομοεθνείς του» στη Ρόδο και την Κω, πέραν της «τουρκικής μειονότητας» που απαιτεί στη δυτική Θράκη. Η απειλή είναι βαριά και πρέπει να κοπεί μαχαίρι από το σύνολο του ελληνικού πολιτικού κόσμου, γιατί κάπως έτσι η Τουρκία άρχισε και στην Κύπρο την προστασία των ομοεθνών της το μακρινό 1974…
