Γράφτηκαν πολλά για την προσωπικότητα του Κώστα Σημίτη. Άλλοι ήταν γαλαντόμοι στα λόγια. Με το δικό του νοικοκυριό, λένε, μπήκαμε στο ευρώ. Οι αντίπαλοί του, βέβαια, τη στρατηγική του την περιέγραψαν ως «δημιουργική λογιστική».
Από την εφημερίδα Ορθόδοξη ΑΛΗΘΕΙΑ
Επί των ημερών του έγιναν και μεγάλα έργα. Φευ! Το… μπουγιουρντί συσσωρευμένα το πληρώνουμε ακόμα στο δημόσιο χρέος. Ήταν ένας άνθρωπος του νοικοκυριού, γερμανικό ρολόι, είπαν. Με έλλειψη ικανότητας να συμμαζέψει τα πολιτικά αρπακτικά που τον πλαισίωναν, θα προσέθετα.
Σε αυτά τα μεγάλα έργα του εκσυγχρονισμού έγιναν εγκλήματα στους προϋπολογισμούς με τριπλές χρεώσεις. Ο Σημίτης αποδείχτηκε ανίκανος να τους τραβήξει το αυτί.
Εμμονή
Με την Εκκλησία ο Κώστας Σημίτης είχε θέμα. Ως θετικό βάζουμε μόνο την απαλλαγή από τον παράλογο φόρο των παγκαριών, επί των ημερών του. Κατά τα λοιπά, τι να πρωτοθυμηθείς;
Τον Χριστόδουλο τον αγνόησε επιδεικτικά. Έφερε το θέμα των ταυτοτήτων στη Βουλή στα… μουλωχτά, όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος έλειπε στη Ρουμανία. Γι’ αυτό πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε.
Με τις ταυτότητες ο μακαριστός Χριστόδουλος χτυπούσε το «καμπανάκι» γι’ αυτό που ήρθε. Και το είδε πριν από ένα τέταρτο του αιώνα! Τι ήρθε;
Μια Γαλλία και μια Γερμανία, μια Ευρώπη χωρίς χριστιανική βάση.
Εκατομμύρια μετανάστες που αλλοίωσαν την ταυτότητα της Ευρώπης.
Για όλα αυτά πάλευε ο Χριστόδουλος, που τελικά έγιναν. Γι’ αυτό αγωνιζόταν και παρακαλούσε τότε τον Ζισκάρ ντ’ Εστέν, αρμόδιο τότε για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, να εντάξει τη χριστιανική ταυτότητα της Ευρώπης στο προοίμιό του.
Το αν θα αναγράφει η ταυτότητα «χριστιανός ορθόδοξος» σε ένα κρατικό έγγραφο ή μη δεν ήταν το μείζον. Το πιο σπουδαίο που έλεγε ο Χριστόδουλος στον Σημίτη ήταν να αποφύγει τις ιδεοληψίες του τότε αρμόδιου εισηγητή Μιχάλη Σταθόπουλου.
Σημίτης και Σταθόπουλος μιλούσαν για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Και την εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σας θυμίζει κάτι;
Τα ίδια που, ένα τέταρτο του αιώνα μετά, έλεγαν Μητσοτάκης και Πατέλης για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών – δικαιώματα και εναρμόνιση.
Εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ τότε, εκσυγχρονιστική Ν.Δ. σήμερα.
Δικαίωση
Η Ιστορία σήμερα δικαιώνει τον Χριστόδουλο και όχι τον Σημίτη για την κατάντια της Ευρώπης.
Χωρίς ιδεολογία, χωρίς ηγέτες, πορεύεται στο άγνωστο. Μαζί δικαιώνονται, δυστυχώς, και η Ιεραρχία και τα εκατομμύρια Ελλήνων που αντέδρασαν, ζητώντας ένα απλό δημοψήφισμα. Με τον Σερρών Θεολόγο, τον Καισαριανής Δανιήλ, τον Σπάρτης Ευστάθιο και τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο να ενορχηστρώνουν τότε τον αγώνα.
Ποιοι δεν ήταν μαζί τους; Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο τότε Θηβών Ιερώνυμος (νυν Αρχιεπίσκοπος), ο τότε Ζακύνθου Χρυσόστομος (νυν Δωδώνης) και ο αποβιώσας Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος.
Η ταυτότητα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Αυτά ζητούσε τότε η Εκκλησία από τον Σημίτη. Ο τότε πρωθυπουργός τούς προσπέρασε και δεν τους άκουσε καν. Τους παρέπεμψε στον τότε υπουργό Παιδείας Πέτρο Ευθυμίου για τα περαιτέρω. Δηλαδή, στις καλένδες, με τα γνωστά αποτελέσματα…