Συγκλονίζουν τα στοιχεία για τους πλειστηριασμούς…
Σε μια χώρα που κάποτε φημιζόταν για τη φιλοξενία και την αλληλεγγύη της, η οικονομική πραγματικότητα μοιάζει να έχει μεταμορφώσει τη συλλογική μας συνείδηση. Όπως τα κοράκια που καραδοκούν πάνω από τη λεία τους, έτσι και εμείς σήμερα φαίνεται να έχουμε εγκλωβιστεί σε έναν αδυσώπητο κύκλο κερδοσκοπίας, με την αγορά ακινήτων να αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και συνάμα ανησυχητικά. Μέσα στο 2024, παρατηρήθηκε μια εντυπωσιακή αύξηση στις αγοραπωλησίες ακινήτων μέσω πλειστηριασμών, με 12.476 ακίνητα συνολικής αξίας 1,32 δισεκατομμυρίων ευρώ να αλλάζουν χέρια. Πρόκειται για αύξηση 19,4% σε σχέση με το 2023, όταν είχαν πουληθεί 9.279 ακίνητα αξίας 1,1 δισ. ευρώ.
Το ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο είναι πως το ένα στα τρία ακίνητα (33%) πουλήθηκε σε τιμές κάτω των 900 ευρώ/τ.μ. – τιμές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ευκαιριακές, αν όχι εξευτελιστικές για τους πρώην ιδιοκτήτες τους. Την ίδια στιγμή, παρατηρείται αυξανόμενη διάθεση των αγοραστών να αποκτήσουν και πιο ακριβά ακίνητα, άνω των 2.000 ευρώ/τ.μ., γεγονός που καταδεικνύει μια διχοτόμηση στην αγορά.
Η Αττική στο επίκεντρο
Η Αττική, ως το οικονομικό και διοικητικό κέντρο της χώρας, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της τάσης. Τα 5.051 ακίνητα που πουλήθηκαν στην περιοχή αντιπροσωπεύουν αύξηση 28% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, αποδεικνύοντας πως η αγορά της πρωτεύουσας παραμένει «ενεργή» και άκρως αντεθνική. Αυτό διότι στα ντόπια κοράκια ήρθαν να προστεθούν οι ορδές αλλοδαπών επενδυτών, πολύ εξ’αυτών από χώρες άκρως εχθρικές. Την ίδια στιγμή, ο Έλληνας πολίτης, δεν μπορεί όχι να αγοράσει, αλλά ούτε να νοικιάσει ακόμα και ένα ημιυπόγειο στην ίδια του την πόλη, τη γειτονιά…
Από την κρίση στην κερδοσκοπία
Αυτό που παρακολουθούμε είναι η μετάβαση από μια κρίση σε μια νέα πραγματικότητα όπου οι οικονομικές ανισότητες βαθαίνουν επικίνδυνα. Η αύξηση του αριθμού όσων προτιμούν να υποβάλουν προσφορά από τον πλειστηριασμό, αντί να περιμένουν να κηρυχθεί άγονος και να επαναπροκηρυχθεί, δείχνει ότι η αγορά έχει αλλάξει χαρακτήρα. Οι «επενδυτές» – ή “κοράκια” όπως συχνά αποκαλούνται στη λαϊκή συνείδηση – βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση, έτοιμοι να αρπάξουν την επόμενη “λεία”.
Πίσω από τα ψυχρά νούμερα και τις στατιστικές κρύβονται ανθρώπινες ιστορίες. Κάθε πλειστηριασμός αντιπροσωπεύει μια οικογένεια που έχασε το σπίτι της, έναν επιχειρηματία που είδε το όνειρό του να γκρεμίζεται, έναν συνάνθρωπό μας που βρέθηκε σε αδιέξοδο.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες και τα funds που έχουν αγοράσει τα “κόκκινα” δάνεια προχωρούν με αμείωτη ένταση στους πλειστηριασμούς, ενώ η πολιτεία φαίνεται ανήμπορη – ή απρόθυμη – να προστατεύσει τους ευάλωτους.
Έθνος κορακιών ή συλλογική αφύπνιση;
Ο τίτλος αυτού του άρθρου είναι σκληρός, αλλά θέτει ένα καίριο ερώτημα: Έχουμε όντως μετατραπεί σε έθνος κορακιών, όπου ο καθένας καραδοκεί να επωφεληθεί από τη δυστυχία του συνανθρώπου του; Ή μήπως υπάρχει ακόμα χώρος για εθνική αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αλλά είναι βέβαιο πως χρειαζόμαστε έναν νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα προστατεύει το δικαίωμα στη στέγαση, θα θέτει όρια στην κερδοσκοπία και θα αποτρέπει τη δημιουργία μιας νέας γενιάς αστέγων.
Μόνο τότε θα μπορέσουμε να αφήσουμε πίσω μας αυτή τη σκοτεινή περίοδο όπου οι συμπολίτες μας αντιμετωπίζονται ως λεία και τα σπίτια τους ως απλά περιουσιακά στοιχεία προς εκποίηση στο πλαίσιο μιας αδηφάγας αγοράς.
Το στοίχημα είναι μεγάλο και αφορά την ίδια την εθνική μας επιβίωση: Θέλουμε να πορευτούμε με οδηγό την Εθνική ενότητα που μας κράτησε όρθιο μέσα στις χιλιετίες και όποτε την απωλέσαμε, καταστραφήκαμε; Θέλουμε να ακολουθήσουμε τα χνάρια των προγόνων μας που υπήρξαν οι ιδρυτές της έννοιας του δικαίου, είτε στην κλασική αρχαιότητα είτε στην Ορθόδοξη πίστη ή ένα έθνος κορακιών που καραδοκεί στην επόμενη γωνία για μια ακόμη «ευκαιρία»;