ΜΙΛΗΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ;
ΣΤΗΝ προσπάθεια από κάποια πονηρά κέντρα εξουσίας να
απο-πατριδοποιήσουνε , ακόμη και με Θεολογικά επιχειρήματα , τις συνειδήσεις των καϋμένων Ελλήνων, γράφουμε το παρακατω άρθρο:
«Τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ,!
Και κανείς δεν μπορεί να το εγκιβωτίσει σε συγκεκριμένους γεωγραφικούς χώρους η έθνη.
Παρά ταυτά όμως ,ακόμη και αυτό το γεγονός δεν καταργεί την αγάπη και την αφοσίωση που πρέπει να έχουν ο πιστοί στην Πατρίδα όπου ανήκουν, αφού ακόμη και αυτός ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός απέδειξε πόσο πολύ αγαπούσε και σέβονταν, ως καλός πατριώτης, το έθνος και την επί γης ως άνθρωπος Πατρίδα του.
Μάλιστα η λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ είναι ετυμολογικά πολύ αξιοπερίεργη.Παράγεται από τη λέξη «Πατήρ»,αλλά προφέρεται σε θηλυκό γένος. Για να δηλώσει ότι η κάθε Πατρίδα είναι και πατέρας και μητέρα για τον κάθε άνθρωπο.
Την 1η Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας αναφέρει για τον Κύριό μας στο Ευαγγέλιο
«Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι.»(Λουκ.4-16)
Ο Κύριός μας ξεκινά την δημόσια δράση του κάνοντας αρχή (!) από την πατρίδα του Ναζαρέτ όπου ήταν ανθρωπίνως αναθρεμμένος .
Όταν έχεις ευγνωμοσύνη στην καρδιά σου ,δεν αρνείσαι το γάλα που σε βύζαξε (όπως γράφει ο Φ.Κόντογλου)ο τόπος και οι ανθρώποι του. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι είναι η πατρίδα του κάθε ανθρώπου είναι η παιδική του ηλικία .
Επίσης ευρισκόμενος κάποτε ο Χριστός μας στην Καπερναούμ, τον παρεκάλεσαν οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων, εξ’ ονόματος του Ρωμαίου Εκατοντάρχου, να θεραπεύσει τον άρρωστο δούλο του, διότι όπως είπαν «αγαπά το έθνος μας.»
«Οἱ δὲ παραγενόμενοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν παρεκάλουν αὐτὸν σπουδαίως, λέγοντες ὅτι ἄξιός ἐστιν ᾧ παρέξει τοῦτο.
Ἀγαπᾷ γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν, καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησεν ἡμῖν.»(Λουκ. 7-4.5)
Γνωρίζοντας λοιπόν πολύ καλά οι Ιουδαίοι την αγάπη που έτρεφε ο Χριστός για την Πατρίδα του, χρησιμοποιούν το αναφερόμενο επιχείρημα για να κάμψουν την διάθεση του να θεραπεύσει τελικά τον δούλο του Εκατοντάρχου.
Μην λησμονούμε όμως και τα δάκρυα του Κυρίου μας και την ανθρωπίνως πικρή απογοήτευσή του για την πώρωση της Πατρίδας του Ιερουσαλήμ να αρνείται μονίμως το πατρικό χάδι της αγίας του Αγάπης.
«Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυνάξαι τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε!»(Λουκ.13-34)
Επίσης ο Κύριός μας, λέει για την αγάπη :
«Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ».(Ιωάνν.15-13)
Και ποιοι στενώτεροι φίλοι και αγαπητοί σου από τους συμπατριώτες σου ,όταν μάλιστα τους βλέπεις να υποφέρουν και να βασανίζονται ;Γιαυτό και τόσες χιλιάδες εθνομάρτυρες σε όλα τα έθνη της γης, οι οποίοι χωρίς κανένα ίδιον συμφέρον θυσιάστηκαν και σφαγιάσθησαν ως πρόβατα , για να απολαμβάνουν οι φίλοι τους συμπατριώτες και οι απόγονοί τους το αγαθό της Ελευθερίας και αξιοπρέπειας.
Συμφωνεί και ο Απ.Παύλος όταν γράφει « Εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων».( Α Τιμ.5-8)
Και εάν δεν μας καίγεται καρφί για την τόση οικονομική και πνευματική δυστυχία που αντικρίζουμε στους αδικημένους συμπολίτες μας συν-Έλληνες(αλλά και στο ποίμνιό μας αν είμαστε Κληρικοί),έχοντας γίνει έρμαια των διεθνώς δαιμονισμένων τοκογλύφων , πως πρέπει να χαρακτηρισθούμε; Χειρότεροι και από τους Απίστους!
Τόση όμως είναι η αγάπη και συμπάθεια του Αποστόλου Παύλου για τους συμπατριώτες-ομοεθνείς του, έστω και εάν πολύ τον ταλαιπώρησαν στην Ιεραποστολική του δράση, όπου μας λέει ότι : «Ηὐχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου, τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα.»(Ρωμ 9-3)
Ω! αυτοθυσιαστική φιλοπατρία!
Αλλά και η γλυκιά μας Παναγία ,στον ευχαριστηριακό της και προφητικό ύμνο προς Τον θεό, αναφωνεί :
«ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ μνησθῆναι ἐλέους,
καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ
καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.»(Λουκ.α-54,55)
Η Θεοτόκος χιλιοευχαριστεί τον Τριαδικόν Θεό για το έλεος και την θεϊκή επίσκεψη που έδειξε όχι μόνο στο σπέρμα του Αβραάμ(δηλ. στα έθνη που πίστευσαν στο κήρυγμα του Κυρίου Ιησού Χριστού( Ρωμ.9-7) αλλά και προς την Πατρίδα της το Ισραήλ και τους συμπατιώτες της.
Μάλιστα η λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ αναφέρεται στην Κ. Διαθήκη 9 φορές, ενώ στην Π.Διαθήκη 25,αλλά και η λέξη Πατριά(φυλή) συναντάται στην Π.Δ. πάνω από 100 φορές.
Αγαπώντας λοιπόν καλέ μου φίλε την Μητέρα σου, αγαπάς μαζί όλες τις Μητέρες του κόσμου, και αγαπώντας την Πατρίδα σου, αγαπάς και σέβεσαι συνάμα όλες τις Πατρίδες του κόσμου.
Είθε ο καλός μας Θεός να μας δίνει μετάνοια προσωπική και εθνική και να αξιώσει όλους τους ανθρώπους ,από όποια Πατρίδα κα εάν κατάγωνται ,του αληθινού φωτός Του και της Ουρανίας και αιώνιας Πατρίδας μας.
Πρεσβ.Διονύσιος Ταμπάκης
(Ευχαριστίες θερμές στον Ιεροψάλτη
Δ.Γεροκώστα από την Έδεσσα ,
για τις πολύτιμες συμβουλές
του επί της Κ.Διαθήκης)
