Η Κλασική ΑΚΡΟΠΟΛΗ (Αθήνα)
Πυκνώνει το μέτρο, την απλότητα, την εσωτερίκευση, την γεωμετρία της ευθείας, την φειδώ της οπτικής. Βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, ο ΚΙΟΝΑΣ και το ΑΕΤΩΜΑ.
Η επανάληψη και η αφηγηματικότητα των μοτίβων, η βάση της κλασικής αισθητικής. Ζωφόροι, Τρίγλυφα, Μετώπες…. “αφηγούνται” στον Επισκέπτη τους.
Σημείο αναφοράς τους η ΙΕΡΟΤΗΤΑ των Αρχετύπων και η ΙΕΡΟΠΡΕΠΕΙΑ του παρόντος. Με έναν Θεό ή Θεά… ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ, στα «έγκατα» του Ναού, για τους «μυημένους», για ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ- ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ.
Η Αλεξανδρινή ΑΚΡΟΠΟΛΗ (Αμφίπολη)
Νέος κόσμος. Νέοι αισθητικοί προσανατολισμοί. Αναδύεται η πρώτη παγκοσμίως ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ αντίληψη.
Δεν υπάρχουν επισκέπτες προσκυνητές ΤΩΡΑ, αλλά κοσμοπολίτες έκπληκτοι ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ.
.
Ήταν αρκετά 10 (δέκα) χρόνια ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗΣ δράσης του Μεγάλου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, για να αποκτήσει ο κλασικός Ελληνικός Πολιτισμός αυτό που του έλειπε: Την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ.
Η κλασική «αγορά» της Ελληνικής πόλης-κράτους, των… κλειστών οριζόντων,του “ομφαλοσκοπικού Πλατωνισμού”, παραχωρεί την θέση της «στες εκτεταμένες Επικράτειες” του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΟΥ “κατά ΠΡΟΑΙΡΕΣΙΝ και ΠΑΘΟΣ”.
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: “κατά προαίρεσιν και πάθος”= Βάση της ψυχολογίας του “ατόμου”, αλλά και Ορισμός της ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗΣ= ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ (!) επιλογής και συμπεριφοράς.
Γιατί το ΠΛΗΘΟΣ ΔΕΝ “προαιρείται”, αλλά και όταν “παθιάζεται” γίνεται… μάζα).
Εν πάση περιπτώσει, στο θέμα μας και πάλι.
Το απέραντο των ετερόκλητων «ξένων», «ΠΡΩΤΟΕΙΔΩΜΕΝΩΝ» (!!!) στοιχείων οδηγεί από το «Γνώθι σαυτόν», στην εξατομικευμένη ηθική του «λάθε βιώσας». (με την… καλή έννοια).
Άτομα, «χαμένα» μέσα σε «ανέστια» και ανώνυμα πλήθη, στοχεύουν στην αναζήτηση της ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗΣ εντύπωσης και απόλαυσης. Απόλαυσης Αισθητικής και Σωματικής (Σεντέφια, κοράλια και ηδονικά μυρωδικά).
Η “φειδώ οπτικής, η εν μέτρω οπτική” της κλασικής εποχής, ΜΕΤΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ σε “Α Π Λ Η Σ Τ Ι Α οπτικής”:
Από το ΓΡΥΠΑΡΙΚΟ «Να δουν τα μάτια τους και να χορτάσουν», μέχρι το ΣΟΛΩΜΙΚΟ «δεν τό ‘ξερα νά ‘ναι η Ζωή μέγα καλό και πρώτο».
Αυτού του ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ την εικόνα αποτυπώνουν τα μέχρι τώρα ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ευρήματα στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ της Αμφίπολης (αποσπασματικότητα, ετερόκλητα στοιχεία, αίσθηση ΧΛΙΔΗΣ, εντυπωσιασμός….).
Να γιατί η ανασκαφή αυτή δεν μοιαζει με καμιά άλλη. Είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ.
Είναι η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΚΑΦΗ που αποκαλύπτει ΟΛΑ αυτά τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ μιας ΝΕΑΣ Εποχής.
Υ.Γ Τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει το ΙΔΙΟ το ΜΝΗΜΕΙΟ, ακόμη κι αν ένοικός του είναι ο Μέγας Αλέξανδρος. ΜΑΚΑΡΙ να είναι ο Έλληνας ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ, αλλά πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή το καπέλωμα μιας τόσο μοναδικής, από καθαρή αρχαιολογική άποψη, ανασκαφής, από το όνομα του ενοίκου.
