Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Μετά τη Μόσχα, η προσοχή στρέφεται στο Βερολίνο, στο οποίο την ερχόμενη Κυριακή θα φιλοξενήσει σύνοδο για την κρίση στη Λιβύη. Μέχρι την πραγματοποίηση της συνόδου πολλά μπορούν να γίνουν σε μια χώρα στην οποία συνεχίζονται οι συγκρούσεις επί του εδάφους ενώ αυξάνεται και το κύμα φυγής πολιτών.
Την ίδια ώρα προκύπτουν μια σειρά ζητήματα αναφορικά με τις πρωτοβουλίες αυτές.
Όπως έχει αναφερθεί, η Γερμανία έχει προσκαλέσει για να συμμετάσχουν στη σύνοδο της Κυριακής, τις ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, Κίνα, Τουρκία, Αίγυπτος, Αλγερία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Δημοκρατία του Κονγκό καθώς και Διεθνείς Οργανισμού, όπως ο ΟΗΕ, η ΕΕ, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος.
Γιατί απουσιάζει η Ελλάδα από τον κατάλογο αυτό;
Τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία η Αθήνα ζήτησε να συμμετάσχει αλλά το αίτημα της δεν έγινε αποδεκτό από το Βερολίνο;
Ποιος ο λόγος αποκλεισμού της Ελλάδος;
Υπήρξαν κάποιες παρεμβάσεις από τρίτους, στις οποίες προσαρμόστηκε η γερμανική κυβέρνηση;
Η Ελλάδα είναι χώρα της περιοχής, βρίσκεται πιο κοντά στη Λιβύη από ότι η Τουρκία ενώ επηρεάζεται πολλαπλώς από τις εξελίξεις στη χώρα αυτή. Προφανώς πέραν από τους λόγους που οδήγησαν την κ. Μέρκελ, ευθύνες έχει και η ελληνική κυβέρνηση που τελικά δεν προσκλήθηκε.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς σε ανάρτησή του στο twitter, ανέφερε τα εξής σε σχέση με χειρισμούς που έγιναν επί δικών του ημερών στο ΥΠΕΞ:
«Όταν οι Ιταλοί έδωσαν το πακέτο για το Λιβύη, τους έστειλαν προκαταβολικά σαφή μήνυμα. Χωρίς παρακάλια: “Δεν πρόκειται να προχωρήσει εάν δεν ζητηθεί η Ελλάδα. Αλλιώς το βέτο θα είναι στο τραπέζι της Υπουργικής Διάσκεψης του Συμβουλίου σχετικά με θέματα διασκέψεων”. Έτσι όφειλαν να κινηθούν και τώρα».
Αυτό, που ιδιαίτερα απασχολεί είναι ο ρόλος που επιδιώκει να έχει η κατοχική Τουρκία στη Λιβύη και το γεγονός ότι άλλες χώρες και δυνάμεις τις… στρώνουν κόκκινο χαλί για να εδραιώσει την παρουσία της.
Χθες η βρετανική Γκάρντιαν έγραψε πως η Άγκυρα στέλνει Σύριους μισθοφόρους στη Λιβύη έναντι του ποσού των 2.000 ευρώ και παραχώρηση σε αυτούς τουρκικής υπηκοότητας. Με βάση το δημοσίευμα της εφημερίδας, έχουν ήδη σταλεί 2.000 μισθοφόρους, οι οποίοι ενισχύουν στρατιωτικά το καθεστώς της Τρίπολης.
Είναι σαφές πως η Άγκυρα επιδιώκει να εξουδετερώσει τον στρατηγού Χαφτάρ κι αυτό στέλνει δυνάμεις που θα τον πολεμήσουν. Έχει βρει τρόπο να πολεμούν άλλοι εκ μέρους της. Για την Τουρκία σημαντικό είναι όπως η όποια κατάληξη υπάρξει επί του εδάφους διασφαλίζει τα δικά της συμφέροντα, που εκφράζονται μέσα και από τα δυο μνημόνια που υπέγραψε με το καθεστώς της Τρίπολης.
Οι εξελίξεις τρέχουν. Το ζητούμενο είναι πώς ο ελληνισμός θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στους τουρκικούς σχεδιασμούς. Χωρίς φοβίες και με πλάνο. Επιτέλους πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες επί της ουσίας και όχι για το θεαθήναι.