Εoρτάζοντες την 8ην του μηνός Απριλίου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΑΒΟΣ, ΡΟΥΦΟΣ, ΦΛΕΓΩΝ, ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΣ, ΕΡΜΗΣ (κατ’ άλλους Έρμάς) και ΗΡΩΔΙΩΝ από τους 70 Αποστόλους

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΕΛΕΣΤΙΝΟΣ Πάπας Ρώμης
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ναύκληρος
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Κουλικάς.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ο Ρώσος ο θαυματουργός
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΑΒΟΣ, ΡΟΥΦΟΣ, ΦΛΕΓΩΝ, ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΣ, ΕΡΜΗΣ (κατ’ άλλους Έρμάς) και ΗΡΩΔΙΩΝ από τους 70 Αποστόλους
Από αυτούς τους ιερούς Αποστόλους, ο μεν Άγαβος ήταν εκείνος πού αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων, ο όποιος αφού πήρε τη ζώνη του Απ. Παύλου, του έδεσε τα χέρια και τα πόδια και προφήτευσε γι’ αυτόν αυτά: “Τάδε λέγει το Πνεύμα το Άγιον. Τον άνδρα, ου εστίν ή ζώνη αυτή, ούτω δήσουσιν εις Ιερουσαλήμ οι Ιουδαίοι και παραδώσουσιν εις χείρας εθνών”1. Πράγματι, έτσι και έγινε. Διότι όχι μόνο έδεσαν τον Παύλο οι Ιουδαίοι, αλλά και προσπάθησαν να τον σκοτώσουν. ο Άγαβος, αφού κήρυξε το Ευαγγέλιο στο μέρος όπου ζούσε, αποδήμησε ειρηνικά στον Κύριο. Τον δε Ρούφο αναφέρει ο Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή: “Άσπάσασθε Ρούφον τον έκλεκτόν εν Κυρίω και την μητέρα αυτού και έμοϋ”2. Αυτός αργότερα έγινε επίσκοπος Θηβών στην Ελλάδα. ΟΙ δε Φλέγων και Ασύγκριτος, αφού κήρυξαν το Ευαγγέλιο σε διάφορα μέρη του κόσμου, έφεραν πολλούς απίστους στην αληθινή πίστη. Τελικά βασανίστηκαν με διάφορους τρόπους από Ιουδαίους και Έλληνες, με αποτέλεσμα να πεθάνουν και οι δύο την ίδια μέρα. Έτσι, πήραν από τον Κύριο τα ουράνια αγαθά, πού προορίζονται για τους αληθινούς εργάτες του Ευαγγελίου. (Για δε τον Ερμή βλέπε 8 Μαρτίου και για τον Ήρωδίωνα την 28η Μαρτίου).
Πράξεις των Αποστόλων, κα’11.
Προς Ρωμαίους, ιστ’ 13.
Άπολυτίκιον. Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.
Έξάριθμος χορός, των σοφών Αποστόλων, ύμνείσθω ιερώς, μελωδίαις ασμάτων, Έρμάς και Ασύγκριτος, Ήρωδίων και Άγαβος, συν τω Φλέγωντι, και τω θεόφρονι Ρούφω· την Τριάδα γαρ, διηνεκώς δυσωπούσιν, υπέρ των ψυχών ημών.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΕΛΕΣΤΙΝΟΣ Πάπας Ρώμης
Ό Κελεστίνος γεννήθηκε στη Ρώμη και τον πατέρα του έλεγαν Πρίσκο. Νωρίς, σα διάκονος, είχε διακριθεί για την παιδεία του, την ευσέβεια και το θερμό ζήλο. Γι’ αυτό μετά το θάνατο του Πάπα Βονιφατίου το 422, τον διαδέχτηκε στον Ποντιφικό θρόνο. Αμέσως τότε παρενέβει στην Αφρική, στη Γαλατία και στη Καλαβρία, για να επιβάλει τους Ιερούς κανόνες στην εκλογή των επισκόπων. Υπήρξε ένεργητικότατος στην καταστολή διαφόρων αιρέσεων. Εργάστηκε για την εξαφάνιση του πελαγιανισμού από τη Μεγάλη Βρεττανία, και συγχρόνως με κατάλληλη Ιεραποστολή, πέτυχε να προσέλθει στο χριστιανισμό ή Ιρλανδία. Στην 3η Οϊκ. Σύνοδο, ο Πάπας Κελεστίνος με αντιπροσωπεία του, καταδίκασε την πλάνη του Νεστορίου. Γενικά επιμελήθηκε τα πράγματα του κλήρου και αυτά της θείας λατρείας, εύπρεπίζοντας τους ναούς με εικόνες και διάφορα Ιερά σκεύη. Πέθανε, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Θεοδόσιος ο Β’ το 432 μ.Χ. την 26η ή 27η Ιουλίου, κατά την πιο πιθανή γνώμη.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΣ
Ό άγιος αυτός υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Αδριανού (117-138 μ.Χ.) και ήταν ευγενής και πλούσιος στην πόλη της Ρώμης. Επειδή όμως ενθάρρυνε και υποστήριζε τους χριστιανούς πού βάδιζαν για το μαρτύριο, συνελήφθη και οδηγήθηκε στο βασιλιά. Αυτός τον ρώτησε αν πιστεύει στον Χριστό και ο Παυσίλυπος απάντησε ότι όχι μόνο πιστεύει αλλά είναι έτοιμος και το αίμα του να χύσει γι’ αυτόν. Τότε τον χτύπησαν τόσο πολύ στην κοιλιά, πού φάνηκαν τα έντερα του. Έπειτα τον παραχώρησαν στον έπαρχο Πράκτο, πού και αυτός τον βασάνισε φρικτά. Άλλ’ επειδή ο Άγιος επέμενε στην πίστη του, καταδικάστηκε σε αποκεφαλισμό. Τελικά όμως, αφού έσπασε την αλυσίδα πού του είχαν βάλει, δραπέτευσε και ζώντας με αρετή παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ναύκληρος
Ό Κώος αυτός ναύκληρος εξισλαμίστηκε με τη βία από τους Τούρκους στην Κω. Αυτός όμως, πέταξε τα Τούρκικα ρούχα και ζούσε χριστιανικά. Οι Τούρκοι τον αντελήφθησαν, τον συνέλαβαν και τον μαστίγωσαν ανελέητα, και κατόπιν τον φυλάκισαν. Μέσα στη φυλακή, οι Τούρκοι προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν στον μουσουλμανισμό, άλλ’ ο νεομάρτυρας απαντούσε: “Εγώ στον Κύριο μου Ιησού Χριστό πιστεύω και αυτόν ομολογώ για Θεό αληθινό, με όλη μου την ψυχή και την καρδιά. Τη δε δική σας θρησκεία αποστρέφομαι και είμαι έτοιμος να υπομείνω όσα βασανιστήρια και αν μου κάνετε για την αγάπη του Χριστού μου”. Βλέποντας το αμετάθετο της γνώμης του οι βασανιστές του, τον οδήγησαν με βασανισμούς στον κριτή, πού διέταξε τον ανηλεή δαρμό του και τον καταδίκασε να καεί ζωντανός. Έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, στις 8 Απριλίου 1669, μαρτύρησε ο Άγιος αυτός νεομάρτυρας της Κω. Ακολουθία του Αγίου συνέταξε ο Γεράσιμος Μοναχός Μικραγιαννανίτης. Επίσης, το Ιστορικό έκκλησίδιο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, μετονομάστηκε έπονόματι του Νεομάρτυρα αυτού, καθώς και ή οδός πού οδηγεί στο Ναΰδριο αυτό φέρει το όνομα του.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Κουλικάς.
Ό Νεομάρτυρας αυτός, ήταν άνθρωπος πολύ φρόνιμος και ζηλωτής. Κάποια μέρα όμως, είχε έντονη συζήτηση για την πίστη με τους Τούρκους. Αυτοί από φθόνο, τον κατηγόρησαν στον κριτή, ότι δήθεν έβρισε την μουσουλμανική θρησκεία. ο κριτής πρότεινε στον Ιωάννη να αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει μουσουλμάνος για ν’ αποφύγει τον θάνατο. ο Ιωάννης αποκρίθηκε θαρραλέα, ότι δεν αρνείται τον Χριστό και αν μύριους θανάτους υποστεί. Τότε ο κριτής διέταξε και τον έριξαν μέσα σε τσιγγέλια (γάντσους), όπου ο Νεομάρτυρας βρήκε φρικτό αλλά ένδοξο τέλος στις 8 Απριλίου 1564. (Το Μ. Ευχολόγιο στη σελίδα 442 αναφέρει τη μνήμη του μάρτυρος την 8η και 18η Απριλίου, στη δε σελ. 470 την 1η Απριλίου (1564). Οι δε Σ. Ευστρατιάδης και “Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης, αναφέρουν την μνήμη του κατά την 18η Απριλίου. Επομένως υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά την ήμερα του μαρτυρίου του).
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ο Ρώσος ο θαυματουργός
Επίσκοπος Νοβογοροδίας εν τω Σπηλαίω.