Αξίζει να περιμένεις…για κάτι πραγματικά όμορφο

Τους τελευταίους 2 μήνες στην Ελλάδα όλα αυτά που βιώνουμε λόγω του κορονοϊού…μοιάζουν με όνειρο κακό…με εφιάλτη…
Ο φόβος για τον άγνωστο και ύπουλο εχθρό που αναστάτωσε όχι μόνο τη δική μας ζωή…αλλά και όλου του πλανήτη..
Σύγχυση από όλα αυτά που ακούς και διαβάζεις…
Σενάρια..θεωρίες…αλήθειες…μύθοι και συνωμοσίες…
Τι να κρατήσεις…και τι να πετάξεις…;
Σε ποιον να βασισθείς και που να ακουμπήσεις…;
Όμως πάντα κι αυτό είναι νόμος…μετά  την καταιγίδα έρχεται η νηνεμία και το ουράνιο τόξο..
Για να δεις το ουράνιο τόξο πρέπει να αντέξεις την καταιγίδα…
Εδώ είμαστε λοιπόν στο τέλος της καταιγίδας περιμένοντας τη νηνεμία, περιμένοντας κάτι όμορφο…
Κάτι όμορφο που μπορεί να υπήρχε και να το είχαμε ξεχάσει…
Κάτι που ήταν δίπλα μας που μας άγγιζε και δεν το νιώθαμε…
Πάντα υπάρχει κάτι που ονειρεύομαστε κι ας μην το είχαμε…
Υπάρχουν σπάνιοι κι όμορφοι άνθρωποι που μπορεί να συναντήσαμε στο διάβα της ζωής μας…
Άνθρωποι που σπανίζουν…ξεχωρίζουν…λάμπουν κι αξίζουν
Αξίζουν όχι μόνο την προσοχή μας…αλλά και την αναμονή μας…
Ξεχάσαμε να τους πούμε πόσο όμορφοι είναι…
Να τους πούμε πως αξίζει να περιμένουμε για κάτι πραγματικά όμορφο.-
Πηγή