Η Μαρία Κατσουνάκη ένα θλιβερό απομεινάρι της Ψωροκώσταινας

Η Μαρία Κατσουνάκη στο σημερινό πρωτοσέλιδο άρθρο της στην Καθημερινή δίνει, σε όσους είχαν αμφιβολίες, την εξήγηση για το Πογκρόμ που υπέστησαν αθλητές Έλληνες και μη καθ’ όλη την προΟλυμπιακή περίοδο. “Αυτή η μικρή χώρα με τις μεγάλες προσδοκίες και τα ακόμη μεγαλύτερα όνειρα“!! Αυτό ενόχλησε την κυρία Κατσουνάκη, που αδυνατεί να εξηγήσει “λογικά” τις μεγάλες επιτυχίες του Ελληνικού αθλητισμού τα τελευταία χρόνια. Επανέρχεται όμως δριμύτερη επεξηγώντας ακριβώς τους λόγους: “Όλοι όμως γνωρίζουν –και οι αρμόδιοι καλύτερα– ότι με ντόπινγκ και χωρίς υποδομές, σε «εισαγόμενους» αθλητές, κυρίως, μπορούμε να ελπίζουμε“. Από την άλλη βέβαια αυτοαναιρείται λέγοντας ” Η υπερεπένδυση (και απρόσκοπτη ροή χρημάτων) στον αθλητισμό είναι πολιτική επιλογή”.
Η κυρία Κατσουνάκη βεβαίως αγνοεί το γεγονός ότι η εθνική ομάδα μπάσκετ λ.χ. είναι στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης εδώ και 20 χρόνια. Ή ότι η Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ προπονείται σε ειδικούς χώρους ακόμα και στην Κίνα (!) φυλασσόμενη από Αμερικανούς πράκτορες και οποιοσδήποτε έλεγχος γίνεται κατόπιν ραντεβού. Όπως επίσης η Κα Δεβετζή δεν είναι αιμοδότρια για να περνά εξετάσεις αίματος 2 ημέρες πριν τον αγώνα. Ενώ οι Κινέζοι αθλητές δέχονται ελέγχους ΜΟΝΟ από συμπατριώτες τους ελεγκτές. κλπ.κλπ.
Η κυρία Κατσουνάκη αγνοεί την ικανότητα του ανθρώπου να δημιουργεί θαύματα ενάντια σε ποσοτικές ή οικονομικές στατιστικές. Αγνοεί την υπέρβαση, το πάθος, την έμπνευση, την πίστη. Και μας προτρέπει “να αντιληφθούμε ότι παραμένουμε μία μέτρια χώρα στην περιφέρεια της Ευρώπης. Με μέτρια επιτεύγματα, μέτριο γούστο, μέτριες συνήθειες και απόψεις, μέτρια δεινά και φόβους. Επίγνωση που περιέχει ένα στοιχείο λύτρωσης“.
Κυρία Κατσουνάκη, αν εξαιρέσετε τα Δεινά, (μικρασία, Κύπρος κλπ) που δεν είναι μέτρια, θα συμφωνήσω μαζί σας. Το παρόν μας βουλιάζει στη μετριότητα, διότι άνθρωποι σαν και εσάς γράφουν πρωτοσέλιδα, εκπροσωπούν θεσμούς και καπηλεύονται ιδέες. Εσείς ως άξια εκπρόσωπος της Άρειας Καπιταλιστικής Φυλής προτρέπετε τους αδύναμους ποσοτικά και οικονομικά να παραμείνουν ραγιάδες περιμένοντας καρτερικά τη μοίρα τους. Πως μπορείτε εσείς, μια χούφτα μπατίρηδες να σηκώνετε χρυσά; Πως ατιμάζετε εσείς τη “λογική” των καιρών μας και σηκώνετε κεφάλι;
Πως μπορείτε Παλαιστίνιοι να αντιστέκεστε με πέτρες; Πως μπορείτε Σέρβοι, Ιρακινοί, Αφρικανοί, Βάσκοι, Κούρδοι να αγνοείτε την υπεροπλία των αντιπάλων σας και να συνεχίζετε να αγωνίζεστε;
Σκύψτε μέτριοι και μη μιλάτε ούτε για Μακεδονίες ούτε για Θράκες ούτε για Κύπρους. Άλλωστε αν σας σφάξει ο Αγάς, πάτε στον Παράδεισο. Στη “Λύτρωση” της κυρίας Κατσουνάκη. Της κυρίας Κατσουνάκη που θρασύτατα μιλά για παιδεία, για έρευνα, για γράμματα. Που πίσω από κάθε υπουργείο, πανεπιστήμιο, φορέα θα βρεις μια Κυρία Κατσουνάκη εμπόδιο σε κάθε προκοπή και εκπαίδευση.
Κυρία Κατσουνάκη, είστε ένα θλιβερό απομεινάρι της Ψωροκώσταινας. Όσο και αν διαμορφώνετε πρωτοσέλιδα, είστε ανίκανοι πλέον να διαμορφώσετε συνειδήσεις. Η αλήθεια και το δίκιο δεν είναι θέμα ποσοτικής αλλά ποιοτικής διαφοροποίησης. Εμείς σε αυτή τη χώρα θα έπρεπε να το γνωρίζουμε καλά. Και αυτή η χώρα θα συνεχίζει να βγάζει Σεφέρηδες, Ελύτηδες, Καζαντζάκηδες, Λούηδες, Λεωνίδες. Όπως θα συνεχίσει να βγάζει και εφιάλτες.