Οι Έλληνες είναι αναρχικοί
Του Γιώργου Βενετσάνου
Για όσους κατοικούμε σε αυτά τα χώματα κατά καιρούς μας έχουν στολίσει με διαφορά επίθετα, άλλοτε τιμητικά και άλλοτε όχι. Ας πάρουμε την δεύτερη εκδοχή και να δούμε τι λένε για εμάς εχθροί μας και άσπονδοι φίλοι μας και αν αυτά που σκέπτονται έχουν γίνει πραγματικότητα ή έχουν διαψευστεί.
«Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται»: Βλέπεται δουλεύουν άλλοι για εμάς, χωρίς εμάς, για αυτό έπρεπε να μας επιβάλουν τον αυταρχισμό και δυστυχώς ήρθαν έτσι τα πράγματα, που έγινε γεγονός η στέρηση της προσωπικής ελευθέριας. Για να κάνουμε μια στάση εδώ, να δούμε μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα διαφορετικά και αν ναι τι φταίει και δεν έγινε. Πιστεύω ότι μπορούσαν να εξελιχθούν με άλλον τρόπο, με την πειθώ των πολίτων και εδώ συμφωνώ απόλυτα με τον Σωτήρη Τσιόδρα που δήλωσε ότι: «Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε στρατιωτικού τύπου μέτρα, να τεθούμε υπό επιτήρηση – όπως αυτά που εφαρμόζονται ήδη στην Γαλλία. Δεν θα μας άρεσε κάτι τέτοιο και για αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει ομοψυχία στην τήρηση των μέτρων». Γεγονός είναι ότι έγινε μια προσπάθεια, αλλά η πολιτεία έπρεπε να επιμείνει πάνω σε αυτό, με αλλά μέτρα που να μην στερούσαν το αγαθό της ατομικής ελευθερίας των πολίτων. Ένα από αυτά θα μπορούσε να ήταν το πρόστιμο των 150 ευρώ σε όσους παραβίαζαν τον αυτοπεριορισμό, ένα άλλο ο περιορισμός όσων πολιτών έχουν τον ιό, σε μεγάλες ιατρικές μονάδες για αυτόν και μόνο τον λόγο. Κτίρια υπάρχουν και είναι αυτά που βρίσκονται στο παλαιό αεροδρόμιο του ελληνικού, τα οποία με την κατάλληλη διαμόρφωση θα εξυπηρετούσαν αυτόν τον σκοπό. Δυστυχώς όμως οι κρατικές δομές είναι ανεπαρκείς. Αποτέλεσμα να πιαστεί η πολιτεία απροετοίμαστη και να τρέχουμε και να μην φτάνουμε. Ευτυχώς μέχρι στιγμής έχουμε μικρό αριθμό θυμάτων και σε αυτό βοηθά και ο ίδιος ο τόπος με το ξηρό του κλίμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το πάθημα δεν πρέπει να μας γίνει μάθημα. Αν λοιπόν αυτά τα μέτρα δεν απέδιδαν τα αναμενόμενα, τότε ας φτάναμε στο έσχατο μέσον να μας κλείσουν μέσα σαν τα ποντίκια, περιορίζοντας μας το αγαθό της ατομικής ελευθερίας.
«Πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες»: η γλώσσα μας έχει ήδη αλλοιωθεί, ενώ η αρχαία ποιο πολύ εκτιμάται σε σχολές του εξωτερικού (Πολωνία, Γερμανία. Δανία Μ. Βρετανία, Νορβηγία, Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ρωσία, Ουκρανία, Κροατία, Ουγγαρία, Σερβία, Σλοβενία, Ρουμανία, Ν. Αφρική, Καναδά, ΗΠΑ, Αργεντινή, Βραζιλία, Βενεζουέλα, Περού, Μεξικό, Χιλή, Αυστραλία), παρά στην ίδια την Ελλάδα. Το πολυτονικό που μας ταλαιπωρούσε μεν, αλλά ήταν βασικό γνώρισμα της γλώσσας μας έχει καταργηθεί εδώ και καιρό. Η ορθόδοξη θρησκεία μας έχει χαλαρώσει και για πρώτη φορά στα χρονικά του νεότερου ελληνισμού, έχουμε κατάργηση της εορτής των τριών ιεραρχών με την σύμφωνη γνώμη του υπουργείου παιδείας και της ιεραρχίας, η οποία είπε δια στόματος αρχιεπίσκοπου «…η αργία είναι για τους τεμπέληδες», με αυτήν την λογική σεβασμιότατε καταργήστε και το Πάσχα τα Χριστούγεννα κ.α ενώ έκλεισαν (για ειδικούς λογούς) οι εκκλησίες στην Ελλάδα.
«Τα πολιτισμικά και ιστορικά τους αποθέματα»: κτυπιούνται αλύπητα, αμφισβητούνται και σε λίγο θα είναι τόσο αλλοιωμένα που θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα αναγνωρίσουν και όσοι γνωρίζουν άριστα τον πολιτισμό και την ιστορία της Ελλάδος. Βέβαιος και υπάρχουν φωτεινοί πυρήνες ελληνισμού που αντιστέκονται, αλλά κάποιοι φροντίζουν να τους απαξιώνουν ονομάζοντας τους συλλήβδην γραφικούς, πάλι καλά που δεν τους λένε και επικίνδυνους.
«Να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται»: Το σχέδιο αν υπάρχει τέτοιο πάει καλά και με την βοήθεια του «ωχ αδελφέ» του έθνους μας κοντεύει να πέτυχει τον στόχο του, δηλαδή την πλήρη αδιαφορία και αποξένωση στο τι συμβαίνει γεωπολιτικά γύρω μας, καθώς και την επιβολή με έξυπνο τρόπο της υπογεννητικότητας (βλέπε καλή ζωή}. Η ουδεροποιήσει περιλαμβάνει και την δυνατότητα αντίστασης του Έλληνα πολίτη, και επειδή ακόμη κρατούσε γερά, μας έριξαν από επάνω ένα ΔΝΤ μαζί με τα μνημόνια και ως κερασάκι στην τούρτα, μας σερβίρισαν το μεταναστευτικό – προσφυγικό, που κόντεψε να αποδόμησή τον κοινωνικό ιστό της χώρας και που ακόμη συνεχίζεται με αυξομειώσεις. Εδώ να σημειώσω ότι πρόσφυγες και μετανάστες δεν χρησιμοποιούνται μόνο από τον Ερντογάν ως όπλο, αλλά και από άλλες δυνάμεις που δρουν ποιο ύπουλα, έχοντας στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους και με το πρόσχημα του ανθρωπισμού (που πρώτη η Ελλάδα το έδειξε περίτρανα με την φιλοξενία των Σύριων προσφυγών), άλλα σχέδια, π.χ αλλοίωση πληθυσμών.
«Να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν»: Ευτυχώς ακόμη μπορούμε και να διακρίνουμε ακόμη τους εαυτούς μας και αποδεικνύουμε ότι μπορούμε να νικάμε. Το είδαμε πρόσφατα με την παράξενη εισβολή, οργανωμένη από το επίσημο τουρκικό κράτος, απελπισμένων, μεταναστών, προβοκατόρων, πρακτόρων της άγκυρας; Άγνωστο, η ιστορία θα δείξει. Ενώ τα γεγονότα με τον κορωνοίο παράλληλα με αυτά του Έβρου, μας απέδειξαν ότι αυτή η χώρα διαθέτει απίστευτα αποθέματα αλληλεγγύης όπως και απίστευτα αποθέματα βλακείας.
«Να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικός απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια»: εδώ τα γεγονότα δείχνουν ότι οι οποίοι σχεδιασμοί είχαν γίνει σε σχέση με εμάς έχουν πέτυχει σε μεγάλο βαθμό, μια και με την βοήθεια μας έβαλαν χέρι στα βαλκάνια και η Ελλάδα «είναι προβλέψιμη» με ευθύνη των αρχόντων της, έχοντας μετατραπεί σε πειθήνιο όργανο των ΗΠΑ, με ελάχιστα ανταλλάγματα που στην ουσία είναι ένα χτύπημα στην πλάτη.
Εάν κατορθώσουμε ως έθνος να βρούμε την χρυσή τομή σε όλα αυτά που μας ταλανίζουν είναι απολυτός βέβαιο ότι τα ανώτερο αποφθέγματα θα μείνουν κενό γράμμα. Αν όμως εξακολουθούμε με τις ίδιες λογικές μέχρι σήμερα, με προεξάρχοντας όσους διοικούν αυτόν τον τόπο, πολύ σύντομα αυτό το έθνος θα είναι παρελθόν και θα μετατραπεί σε έναν λαό, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Σ.σ μπορεί να ακουστεί εξαιρετικά οξύμωρο, αλλά είναι εθνικό ευτύχημα η γειτονιά μαζί με την Τουρκία μια και η μόνιμη επιθετικότητα τους, αναζωπυρώνει κατά καιρούς το εθνικό μας αίσθημα και τονίζει την θρησκευτική μας διαφορετικότητα.
