Η απάντηση του Ευρωβουλευτή Κώστα Πουπάκη στο Ολυμπία.
Αγαπητοί φίλοι,
Θεωρώντας καλόπιστη και καλοπροαίρετη την κριτική που μου ασκήθηκε μέσω των blogs σας για ένα Δελτίο Τύπου που εξέδωσα και πιστεύω πως ορισμένα σημεία του διέφυγαν της προσοχής σας, λαμβάνω την πρωτοβουλία να σας απαντήσω για την αποκατάσταση της αλήθειας και μόνο.
Το περιεχόμενο του Δελτίου Τύπου ήταν η δημοσίευση μιας γραπτής απάντησης που έλαβα από την αρμόδια Επίτροπο κα Malmström για ενδεχόμενες προεκτάσεις της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης στη ήδη βεβαρυμμένη εγκληματικότητα που υπάρχει στην πατρίδα μας και όχι αποτέλεσμα προφορικής συζήτησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά την οποία θα μπορούσα να θέσω -και θα έθετα- σημαντικές, σημαντικότερες ίσως, παραμέτρους του συγκεκριμένου προβλήματος, όπως αυτή της παράνομης μετανάστευσης.
Όσον αφορά τη συνδικαλιστική μου καταγωγή που αναφέρεται, οφείλω να σας πω, πως δηλώνω ιδιαίτερα περήφανος για τη συμβολή μου τόσο στην ενίσχυση της θέσης των Ελλήνων εργαζομένων όσο και στην διασφάλιση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που αποτελούν βασική προϋπόθεση αξιοπρέπειας για κάθε ελληνικό σπίτι.
Δικαιώματα που σήμερα κατεδαφίζονται από τα Μνημόνια, τους εμπνευστές τους και τις επαχθείς δεσμεύσεις που χωρίς νομιμοποίηση αναλαμβάνουν κάποιοι που επιβουλεύονται να μετατρέψουν την Ελλάδα από περήφανη χώρα σε τριτοκοσμική αποικία.
Κοινωνικές κατακτήσεις που δυστυχώς χάνονται χωρίς δυναμικές και υπεύθυνες αντιδράσεις, γεγονός που με ανησυχεί, με θλίβει και με εξοργίζει.
Αγωνιώ για την εργασιακή πραγματικότητα που διαμορφώνεται και «διώχνει» την Ελληνική νεολαία από τη χώρα μας, για τις οικονομικές ανισότητες που επιδεινώνουν το δημογραφικό μας πρόβλημα, θέματα που έχω αναδείξει επανειλημμένα μέσα και από την κοινοβουλευτική μου δράση.
Όπως επίσης αγωνιώ για την κατάσταση που επικρατεί στις γειτονιές των ελληνικών πόλεων και ιδιαίτερα του κέντρου της Αθήνας, την οποία -θα πρέπει να γνωρίζετε- ότι ζω πολύ περισσότερο από πολλούς, μια και συνειδητά έχω επιλέξει το προσωπικό μου γραφείο να βρίσκεται στην Πλ. Βικτωρίας, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο που πριν από 9 μήνες σφαγιάστηκε ένας συμπατριώτης μας για μια βιντεοκάμερα…
Καθημερινά λοιπόν οι συνεργάτες μου και εγώ βιώνουμε την ανασφάλεια και την ζοφερή πραγματικότητα που και εσείς περιγράφετε.
Καθημερινά περνάμε μέσα από «γκέτο» και «άβατα» προκειμένου να εργαστούμε.
Καθημερινά βλέπουμε τη ζωή και τις περιουσίες των συμπατριωτών μας να απαξιώνονται και να είστε σίγουροι ότι προσπαθούμε μέσα από κάθε διαθέσιμο μετερίζι, να συμβάλλουμε στον πολύ σημαντικό αγώνα των κατοίκων και επαγγελματιών του κέντρου ώστε αυτή η κατάσταση να αλλάξει δραστικά.
Ευχαριστώ,
Κώστας Πουπάκης