Ο ψυχίατρος της Ιωάννας, καθηγητής κ. Κωνσταντίνος Κοντοάγγελος, ανέφερε κατέθεσε σημερα στη δίκη οπου ανέφερε ότι η άτυχη κοπέλα φοβάται πλέον για το αύριο όταν η δράστιδα θα βρεθεί εκτός φυλακής.
Έχω συναντήσει ανθρώπους χωρίς χέρι, χωρίς πόδι, χωρίς σάλπιγγα, αλλά ποτέ άνθρωπο χωρίς πρόσωπο. Συγκλονίστηκα από την εικόνα, είδα ένα άνθρωπο που δεν έχει καμία ελπίδα, κανένα όνειρο, παρά μόνο τον προσωπικό της θάνατο.
Την υποχρέωναν επί τρία τέταρτα να γυρίζει τα βλέφαρά της, ένιωθε πόνο και διάθεση να αυτοκτονήσει. Καθήκον μου είναι να κρατήσω την Ιωάννα στη ζωή. Γίνεται προσπάθεια να ανακοπεί αυτή η κατάσταση. Έκλαιγε δεν κοιμόταν, είχε χάσει 15 κιλά, καθόταν κουλουριασμένη χωρίς να μιλά, χρειάστηκε να προσπαθήσω να της δώσω ελπίδα.
Η αίσθηση της αυτοκτονίας ήταν επειδή δε θα γίνει ποτέ καλά, κλεισμένη στο σκοτάδι έχει μόνο πάρα τη μητέρα της και τις φίλες της. Μέσα από αυτή τη βάρβαρη πράξη αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή μετά-τραυματική διαταραχή.
Όσοι παθαίνουν βαριά τραύματα από βιασμό, κακοποίηση τροχαίο κ.λπ. βιώνουν ξανά και ξανά το τραύμα και τη στιγμή του θανάτου. Ο εγκέφαλός της έχει καταγράψει το τραύμα σαν μια βλάβη που δεν φεύγει. Τα ρούχα της μυρίζουν ακόμα μετά από τόσο καιρό βιτριόλι. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποτέ τι έφταιξε.
Κυρίως διαχειρίζομαι τον φόβο της Ιωάννας για μετά την αποφυλάκιση της κατηγορούμενης. Συνεχώς με ρωτά αν κινδυνεύει και δεν μπορώ να της απαντήσω. Είναι ένας άνθρωπος με ψυχικά αποθέματα και δυνάμεις, δεν μπορούν όλοι να το διαχειριστούν αυτό.
Στο σπίτι της είναι ένας τεράστιος καθρέφτης που είναι καλυμμένος γιατί δεν θέλει να κοιτάει τον εαυτό της. Πρέπει να της δώσω μια ελπίδα ότι θα μπορέσει να αντεπεξέλθει ότι δεν θα τη χάσω και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Έχει μια βαριά καταθλιπτική διαταραχή με αγχώδεις εκδηλώσεις και έντονο στρες. Οι μνήμες δεν αφήνουν το συναίσθημα της Ιωάννας να αναπτυχθεί. Υπάρχει βελτίωση, έχει βοηθήσει η φαρμακευτική αγωγή, το περιβάλλον και η υποστήριξη του κόσμου.
Στη συνέχεια στη δίκη κατέθεσε και η Αννίτα Ναθαναήλ που στέκεται στο πλευρό της Ιωάννας τους τελευταίους μήνες:
Γνωρίζω μόνο την Ιωάννα. Την γνώρισα κατά τα τέλη του έτους. Συγκλονίστηκα από τη βιαιότητα του εγκλήματος. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί στις κόρες μου. Ήταν ένα διαλυμένο κορίτσι. Μας πήρε καιρό να την πλησιάσω. Ήταν δύσπιστη. Δύσκολο να εμπιστευτεί κάποιον τρίτο. Προσπαθούσα να την τονώσω, να δει ότι υπάρχει ελπίδα.
Η Ιωάννα ζει μέσα στο σπίτι, δεν έχει κοινωνική ζωή, την παρακαλάω να πάμε μια βόλτα έξω το βράδυ, γιατί τη μέρα δεν πρέπει να κινείται λόγω του ήλιου. Η επαφή με τους γιατρούς δίνει κάποια ελπίδα, συνέχεια βγαίνουν νέες μέθοδοι αποκατάστασης, όλοι μας λένε ότι πρέπει να έχει υπομονή. Πολλές φορές έχει πει να δώσει τέλος στη ζωή της.
Ο ψυχίατρος της κάνει εξαιρετική δουλειά, προσπαθούμε να κοιτάμε με αισιοδοξία το μέλλον. Έχει κάνει βουτιά τις τελευταίες ημέρες η ψυχολογία της, η στάση της κατηγορούμενη έχει ξαναβάλει το φόβο στη ζωή της, αναρωτιέται τι θα γίνει μετά από όλα αυτά. Αυτό που την κρατά στη ζωή είναι τα μηνύματα του κόσμου. Αυτό που είπε για αυτήν η μητέρα της κοπέλας από τη Φολέγανδρο της έδωσε κουράγιο. Να γίνει σύμβολο, να έχει ένα στόχο. Μακάρι η κοινωνία μας να έχει περισσότερες Ιωάννες.
Το δικαστήριο διέκοψε για τις 14 Οκτωβρίου στην οποία αναμένεται να απολογηθεί η κατηγορούμενη, Έφη Κακαράντζουλα.