Την ώρα που η ελληνική κοινωνία κατασπαράσσεται ανυπεράσπιστη από κερδοσκόπους και καρτέλ, η κυβέρνηση συνεχίζει τις λαθροχειρίες με την συγκεκριμένη επιτροπή που θα έπρεπε να διασφαλίζει τα συμφέροντα των πολιτών και να λειτουργεί πραγματικά ως ανεξάρτητη αρχή. Και όχι ως πύλη ανομίας και εξυπηρετήσεις άνομων συμφερόντων.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το συγκεκριμένο «ασυμβίβαστο» που νομοθετήθηκε μόνο για την Επιτροπή Ανταγωνισμού και για καμιά άλλη από τις 25 λειτουργούσες στην Ελλάδα «ανεξάρτητες αρχές», συνιστά φωτογραφική διάταξη για να απολυθούν «μη αρεστά πρόσωπα», όπως έγινε με την πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου!
Το Νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/1, που αφορά τις εθνικές Αρχές Ανταγωνισμού, το οποίο, σημειωτέον, κατατέθηκε προς ψήφιση μετά πάροδο σχεδόν ενός έτους μετά τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης (4-2-2021) συνιστά κακή ενσωμάτωση ως προς το αρθ. 9 του εν λόγω νομοσχεδίου. Και τούτο διότι έχει παραλειφθεί ολοσχερώς η διάταξη του αρθ. 4 παρ. 3 και 4 της Οδηγίας, η οποία, σε συνάρτηση με το άρθρο 17 του Προοιμίου αυτής, αποτελούν την πλέον κρίσιμη διάταξη αυτής, για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας των εθνικών αρχών Ανταγωνισμού.
Συγκεκριμένα, στην εν λόγω διάταξη των παραγρ. 3 και 4 του αρθ. 4 της Οδηγίας και του άρθρ. 17 του προοιμίου αυτής, διατυπώνεται ρητά ότι ο τρόπος με τον οποίον διασφαλίζεται ο επιδιωκόμενος στόχος της ανεξαρτησίας είναι ότι πρέπει οι προϋποθέσεις παύσεως και οι προϋποθέσεις διορισμού να ορίζονται εκ των προτέρων στην εθνική νομοθεσία.
Εν τούτοις, η κρίσιμη αυτή διάταξη, έχει εξαλειφθεί πλήρως από το κείμενο της σχετικής διάταξης του αρθ. 9 του σχεδίου νόμου, όπως αυτή αντικαθιστά το άρθρο 12 , παραγρ. 7 και 12 του Ν.3959/2011
Η παράλειψη αυτή είναι ηθελημένη, διότι μόνον έτσι καλύπτεται (εκ των υστέρων) το παράνομο της διάταξης του αρθ. 101 παρ. 7 εδε Ν 4623/2019, που ψήφισε η παρούσα Κυβέρνηση, η οποία προέβλεπε ότι το νεοθεσπιζόμενο με το νόμο αυτό ασυμβίβαστο (προηγούμενη άσκηση καθηκόντων επιστημονικού συμβούλου στο γραφείο του Πρωθυπουργού ή Υπουργού) καταλαμβάνει και τα νυν υπηρετούντα πρόσωπα και κατ’ εφαρμογή της οποίας απολύθηκαν, αιφνιδιαστικά και πρόωρα η τότε Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Απολύθηκαν, δηλαδή, κατ’ εφαρμογή διάταξης νόμου, η οποία νομοθετήθηκε μετά τον διορισμό τους και η ισχύς της οποίας ανέτρεξε αναδρομικά και στα πρόσωπα που είχαν διορισθεί πριν από την έναρξη της ισχύος αυτής.
Επισημαίνεται ότι στην κρίσιμη διάταξη των παραγρ. 3 και 4 του αρθ. 4 της Οδηγίας έχει αποτυπωθεί η πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αποφάσεις C288/12, παραγρ. 60, 61, 62, και σχετική πρόταση του Γεν. Εισαγγελέα παράγρ. 71 έως 74, 83 και C424/15, παρ. 47, 50, 52), το οποίο αποφαίνεται για την υποχρέωση σεβασμού της ολοκλήρωσης της θητείας των Ανεξάρτητων Αρχών, εκ μέρους των κρατών-μελών. Διαφορετικά, εάν δηλαδή εκ των υστέρων και μετά το διορισμό τους η Κυβέρνηση επινοήσει κάποιο ασυμβίβαστο, για να απομακρύνει πρόωρα τα μη αρεστά πρόσωπα, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση, τότε είναι καταφανές ότι καταλύεται η ανεξαρτησία της Ανεξάρτητης Αρχής.
Επισημαίνεται, επίσης, ότι από τον επόπτη Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, ορίσθηκαν, κατά τρόπο αντιδεοντολογικό, ως Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, που συνέταξαν το παρόν Νομοσχέδιο, οι νεοδιορισθέντες στη θέση των εκπτώτων Προέδρου και Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, οι οποίοι, προφανώς, έχουν άμεσο έννομο συμφέρον από την εξάλειψη, από το κείμενο του Νομοσχεδίου, της κρίσιμης διάταξης των παραγρ. 3 και 4 του άρθ. 4 της Οδηγίας 2019/1.
Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης λοιπόν να συμπεριληφθεί στο άρθ. 9 του Νομοσχεδίου, όπως αυτό αντικαθιστά το άρθρο 12, παραγρ. 7 και 12 του Ν.3959/2011 η έχουσα παραλειφθεί από το νομοσχέδιο κρίσιμη διάταξη των παρ. 3 και 4 του αρθ. 4 της Οδηγίας 2019/1.