Αυτοί που κάνουν την βρώμικη δουλειά για τον Ερντογάν.
Επειδή τα κάστρα πέφτουν από μέσα…
Το ζήσαμε στην περίπτωση του Μνημονίου. Ένα καλοστημένο σχέδιο έστειλε την πατρίδα μας το 2010 στην κόλαση της λιτότητας και της εθνικής υποτέλειας. Ο Γιώργος Παπανδρέου, άνοιξε την πόρτα στους δανειστές με τους χειρότερους όρους, ως συνέπεια του δανειακού στραγγαλισμού που ο ίδιος προκάλεσε και των προσδοκιών (λεφτά υπάρχουν) πάρα το κάλεσμα για εθνική συνεννόηση από τον πατριώτη Κώστα Καραμανλή.
Το κάστρο της οικονομίας της Ελλάδας είχε πέσει από μέσα. Είχε παραδοθεί στη χειρότερη και αγριότερη μορφή του νεοφιλελευθερισμού αφού το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κυρίως Γερμανικών συμφερόντων, έστησαν τη «σωτηρία» της Ελλάδας με σκοπό τον διεθνή παραδειγματισμό και τη δική τους τραπεζική σωτηρία. Εδώ η αλήθεια για την Ελληνική οικονομία και το βρόμικο σχέδιο.
Η πολιτική εξουσία, δεν έβαλε μυαλό από μία τέτοια φριχτή εμπειρία. Δεν κατάλαβε πως μόνο ενωμένοι θα αντιμετωπίσουμε τον επόμενο εχθρό. Ο λαϊκισμός έγινε και με τη βούλα εθνικό χόμπι. Κανείς δεν προσπάθησε να λύσει το πολιτικό πρόβλημα που κατέστη αιτία του οικονομικού.
Και κάπως έτσι με αυτά τα μυαλά, φτάσαμε να ζήσουμε και τα χειρότερα. Με μία οικονομία διαλυμένη από τη λιτότητα και τους φόρους και με μία κοινωνία σε απόλυτη αδιαφορία ή/και διάρρηξη, έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τις απειλές όλων των γειτόνων μας, που μυρίστηκαν «ψοφίμι» και έκριναν πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να καταφέρουν εδαφικές ή άλλες παράλογες διεκδικήσεις. Η κύρια απειλή ήρθε από την Τουρκία η οποία με την απειλή του μεταναστευτικού, κατάφερε να γίνει ρυθμιστής των ισορροπιών σε όλη την Ευρώπη και να αναδείξει το έλλειμμα σπουδαίων πολιτικών ηγεσιών. Όπως ακριβώς το έχει περιγράψει ο Προκόπης Παυλόπουλος στο βιβλίο του «Το λυκόφως των πολιτικών ηγεσιών».
Αυτός ο ίδιος Παυλόπουλος, μετέπειτα ως αρχηγός κράτους έπρεπε να αποδείξει πως ο ίδιος εφαρμόζει όσα υποστήριζε ως συγγραφέας ενός αμιγώς αντι-νεοφιλελεύθερου βιβλίου, μανιφέστου κατά της Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης. Ευκαιρίες είχε πολλές.
Όπως όταν αρνήθηκε να παραμείνει Πρόεδρος μίας χώρας εκτός Ε.Ε. και άρα σε ασύντακτη (χωρίς σχέδιο) χρεοκοπία και κυρίως χωρίς (έστω και τις κακές) ευρωπαϊκές ασπίδες.
Όπως όταν κατήγγειλε το Eurogroup ως «παράτυπο» όργανο της Ε.Ε. ότι δηλαδή αυτό το μη θεσμοθετημένο όργανο παρακολούθησης ισολογισμών κρατών, δεν δικαιούται να λαμβάνει και να εκτελεί αποφάσεις ακραίας λιτότητας κατά των κρατών μελών της ευρωπαϊκής οικογένειας, γιατί προσκρούει στους συστατικούς κανόνες αλληλεγγύης της ίδιας οικογένειας. Κανείς όμως δεν τον ακολούθησε γιατί οι περισσότεροι πλέον είχαν γίνει μνημονιακοί εξυπηρετητές…
Η εθνική και πατριωτική στάση του Προκόπη Παυλόπουλου φάνηκε ακόμη όταν συνέχισε να διεκδικεί τα νόμιμα από τα κατοχικά δάνεια και τις ναζιστικές θηριωδίες, ακόμη και μπροστά στον Γερμανό Πρόεδρο. Κανείς δεν τον ακολούθησε, ούτε εκείνοι που το έπαιζαν υπέρμαχοι, ίσως γιατί είχαν αγκαλιάσει πλέον την εξουσία και το σύστημα.
Εκεί όμως που ο Προκόπης Παυλόπουλος παραδίδει μαθήματα υποδειγματικής άσκησης καθηκόντων του ΠτΔ, είναι όταν υπερασπίζεται τα σύνορα και δικαιώματα της πατρίδας μας. Ως άριστος γνώστης ιστορίας, συντάγματος και διεθνών συνθηκών αποτελεί ένα εκρηκτικό μείγμα ηγέτη που μπροστά του κανείς δεν μπορεί να μετρηθεί.
Αυτός ο αρχηγός κράτους με τα καταιγιστικά του επιχειρήματα, έκλεισε το στόμα του Ταγίπ Ερντογάν όταν επισκέφτηκε την Ελλάδα (και) γιατί την προηγούμενη ημέρα είχε στηθεί αντεθνική προπαγάνδα από «ελληνικό» τηλεοπτικό κανάλι που προέβαλε με πάθος τις τούρκικες διεκδικήσεις. Την σκυτάλη πήραν με τη σειρά τους, πολιτικοί με «Ελληνική» ταυτότητα, που υποστήριξαν πως ο Σουλτάνος είχε καταφέρει ένα πλήγμα στην Ελλάδα, ακριβώς γιατί ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε τολμήσει να του… αντιμιλήσει! Έτσι ο Τούρκος, γύρισε στην χώρα του φουσκωμένος σαν παγόνι, καθώς ακόμη και οι «Έλληνες» πολιτικοί της αντιπολίτευσης είχαν επιβεβαιώσει τη «μεγάλη» νίκη του.
Κάθε αφορμή είναι καλή, τις φορές που ακούγονται οι εθνικά επιβεβλημένες δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να μεταφραστούν ως «ερεθιστικές» για τον Σουλτάνο.Σύμφωνα λοιπόν με το νέο δόγμα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ κ ΣΙΑ, η Ελλάδα πρέπει να μην διατυπώνει και να επαναλαμβάνει – έστω και κουραστικά – τις διεθνείς συνθήκες που ορίζουν τα κυριαρχικά της δικαιώματα, γιατί εκνευρίζει τον ήδη εκνευρισμένο γείτονα.
Οι συνεχείς και διαρκώς κλιμακούμενες απειλές των Τούρκων έχουν πλέον ένα σύμμαχο, εντός του Ελληνικού κάστρου. Αυτούς τους «Έλληνες» που τις επικροτούν ως αποτέλεσμα της Ελληνικής «προκλητικότητας».
Επειδή λοιπόν τα κάστρα πέφτουν από μέσα και επειδή στην πρόσφατη ιστορία το ζήσαμε με το παράδειγμα του Μνημονίου, πρέπει ως Έλληνες να προσέξουμε. Ζούμε και πάλι το ίδιο έργο. Κάποιοι εργολαβικά δυσφημούν τον Αρχηγό του Κράτους. Αντί να σταθούν ασπίδα στον πατριωτικό του λόγο, αναλαμβάνουν να εκτελέσουν περίεργα αντεθνικά συμβόλαια με αντάλλαγμα την ασυλία τους, για άλλες υποθέσεις. Ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι και ποιες υποθέσεις αφορά αυτό που λέμε…
Είναι η στιγμή που οι Έλληνες πατριώτες και είμαστε πολλοί, υψώνουμε την Ελληνική σημαία (με τον χριστιανικό σταυρό) και δηλώνουμε κατηγορηματικά πως ετούτη την κρίσιμη στιγμή που η πατρίδα μας βιώνει τον ακήρυχτο πόλεμο των Τούρκων (και Αλβανών και Σκοπιανών ενιότε) θα πολεμήσει ομοίως και τους αντεθνικούς μειοδότες, που για μία ακόμη φορά έχουν κηρύξει τον πόλεμο εντός των τειχών και κατά του ΠτΔ.
Και θυμίζουμε:
Οι πολιτικές ενέργειες και συμπεριφορές του Προκόπη Παυλόπουλου και του Κώστα Καραμανλή αποτελούν φάρους πατριωτισμού και μεγάλες δεξαμενές ηθικού πλεονεκτήματος, που θα έπρεπε πρώτα απ’ όλους, το ίδιο τους το κόμμα να εκμεταλλευτεί.
Το γεγονός ότι σήμερα η νέα Νέα Δημοκρατία αναζητά πολιτικά αφηγήματα σε περιβάλλοντα διαφορετικά από αυτά των δικών της των ιδρυτικών αρχών και θέσεων, επιβεβαιώνει το λόγο της καθοδηγούμενης μη εκλογής του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στη θέση του Προέδρου της ΝΔ.
Όλα αυτά συνηγορούν πώς ξένα κέντρα επιθυμούν τη νόθευση των πατριωτικών αισθημάτων απέναντι σε γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του τόπου.
Η χαμένη ευκαιρία για την Κεντροδεξιά και την Ελλάδα, είναι να παρουσιάσει το ηθικό της πλεονέκτημα που δεν είναι άλλο από τον δόλιο τρόπο που μπήκε η χώρα στο Μνημόνιο και πως σήμερα πολλά από αυτά που συμβαίνουν είναι παράνομα και καταχρηστικά.
Δεν το λέμε (μόνο) εμείς. Το λέει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το είχε πει νωρίτερα ο Κώστας Καραμανλής αρνούμενος την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας. Το είχε επισημάνει ο συμβολισμός της μη εκλογής του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Φτάνει, κάποιος να τους ακολουθήσει.
Γιατί δεν πρέπει να μπερδευόμαστε. Η πλούσια Ελλάδα μας δεν έχει οικονομικό πρόβλημα. Πολιτικό έχει…
ΦΩΣ!
