Η εξέλιξη της πλοκής αποθεώνει τον Ρομαντισμό, τον πατριωτισμό, την ανιδιοτέλεια και την θυσία, την πιστή φιλία και τον δυνατό έρωτα. Άλλη κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι η προδοσία της πατρίδας σαν μια πράξη – ύβρι αποκρουστική και αντικοινωνική και η τελική κάθαρση της που προσφέρει ο συγγραφέας με την τιμωρία του υβριστή στο τέλος της ιστορίας που αποτελεί και την κορύφωση αλλά και τον πυρήνα και το κεντρικό νόημα της διήγησης. Παραθέτω κάποια αυτούσια αποσπάσματα από το βιβλίο:
"…Πάνω από διακόσια χρόνια η πολιτική ζωή της Ελλάδος είχε σβήσει τελείως. Δεν περιγράφονται όσα υπόφεραν οι Έλληνες! Ήτανε σκλάβοι κάτω από το κνούτο του πασά, με τον ιμάμη δεξιά και τον τζελάτη, τον δήμιο, δεξιά του. Μα η σπίθα της ζωής δεν είχε σβήσει στην ετοιμοθάνατη αυτή Χώρα και ανατινάχτηκε έξαφνα μέσα από τον μεγάλο πόνο. Οι Σουλιώτες στα 1776, οι Μανιάτες στα 1769, οι Κρητικοί στα 1770 επαναστάτησαν και κήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Μα οι Τούρκοι πνίγανε στο αίμα κάθε φορά όλη αυτή την προσπάθεια της λευτεριάς.
Μα στα 1821 οι Έλληνες όλοι είχαν ορκιστεί "ελευθερία η θάνατος". Και σήκωσαν την ιερή σημαία της Επανάστασης. Πολεμούσαν τον τύραννο στεριά και θάλασσα. Ο κόσμος γέμισε από τα δοξασμένα ονόματα Τομπάζης, Τσαμαδός, Μιαούλης, Κανάρης, Κολοκοτρώνης, Μάρκος Μπότσαρης, Υψηλάντης, Οδυσσέας Ανδρούτσος και τόσοι άλλοι. Ευθύς από την αρχή η επανάσταση έγινε πόλεμος μέχρι θανάτου. Ένας από τους δύο αντιπάλους έπρεπε να αφανιστεί από το χώμα της Ελλάδας…." 
"..Φαίνεται πως οι Έλληνες πήραν από το άστατο έδαφος της Χώρας τους την φυσική και ψυχική ταραχή, που τους σπρώχνει στις μεγαλύτερες υπερβολές και στους πιο μεγάλους ηρωισμούς. Με τε φυσικά τους προτερήματα και το ακαταδάμαστο θάρρος, τη φιλοπατρία και την αγάπη της λευτεριάς κατόρθωσαν να ελευθερώσουν την Χώρα τους από την σκλαβιά, όπου τόσους αιώνες στέναζε…"
Στο έργο αναφέρονται ονομαστικά η Μαντώ Μαυρογένους, η Μπουμπουλίνα και άλλοι αγωνιστές και αγωνίστριες που έδωσαν τα πάντα για τον αγώνα και οι οποίοι είχαν τραγική μοίρα.
Σχ. Περίοπα :Το βιβλίο αυτό υπήρξε ένα αγαπημένο ανάγνωσμα των παιδικών χρόνων του αρθρογράφου και αναμφίβολα αποτελεί μια πολύτιμη προσθήκη για κάθε Ελληνική βιβλιοθήκη.Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για αυτό το βιβλίο και τον συγγραφέα του,κάντε κλίκ στην πηγή της περικοπής του άρθρου που σας μετέφερα εδώ.Δεν είναι διαφήμιση κανενός μπλόγκ (δεν την χρειάζεται άλλως τε), πιστέψτε με αξίζει να μάθετε όσοι δεν γνωρίζετε τον συγγραφέα του βιβλίου αυτού !!Σίγουρα δεν πάει ο νούς σας !!
Πηγή : Φιλίστωρ
Η παρακάτω περιγραφόμενη πράξη αφιερώνεται στους πρασινο-κρατούντες υπηρέτες του ΔΝΤ για να τους υπενθυμίζει οτι δεν αργεί και η δική τους κάθαρση απο το σώμα μας στο οποίο κατάφεραν με τα ψεύδη τους να κατέχουν προσωρινά!! : "Άλλη κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι η προδοσία της πατρίδας σαν μια πράξη – ύβρι αποκρουστική και αντικοινωνική και η τελική κάθαρση της που προσφέρει ο συγγραφέας με την τιμωρία του υβριστή στο τέλος της ιστορίας που αποτελεί και την κορύφωση αλλά και τον πυρήνα και το κεντρικό νόημα της διήγησης."