Κυβέρνηση Αθανασίου Μιαούλη 1857 -Μια κυβέρνηση αυλικών που μακροημέρευσε

Η Κυβέρνηση Αθανασίου Μιαούλη 1857 (Νοέμβριος 1857 – Μάιος 1862) σχηματίστηκε μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του Δημητρίου Βούλγαρη.

Ο Όθωνας επέλεξε τον μέχρι τότε υπασπιστή του Αθανάσιο Μιαούλη για πρωθυπουργό, δημιουργώντας ακόμα μια κυβέρνηση αυλικών, η οποία έμεινε στην εξουσία για 4 χρόνια και 6 μήνες.
Την περίοδο της κυβέρνησης Μιαούλη, ολοκληρώθηκε η διάνοιξη του πορθμού του Ευρίπου καθώς και η γέφυρα που πλέον συνέδεε την Εύβοια με την υπόλοιπη Ελλάδα, τοποθετήθηκε το πρώτο υποβρύχιο τηλεγραφικό καλώδιο μεταξύ Πειραιά και Σύρου, άρχισαν οι διαπραγματεύσεις με αγγλική εταιρεία για την αποξήρανση της Κωπαΐδας λίμνης, καθώς και οι εκβαθύνσεις των λιμανιών του κράτους μετά την αγορά βυθοκόρων. Το 1859 ολοκληρώθηκε η τηλεγραφική σύνδεση με την Τουρκία και τοποθετήθηκε στην Αθήνα φωταέριο.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
«Πρωθυπουργός» («Πρόεδρος υπουργικού συμβουλίου») : Αθανάσιος Μιαούλης
«Επί των Εξωτερικών και του Βασιλικού Οίκου γραμματεύς της Επικράτειας»: Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής
«Επί των Εσωτερικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Κωνσταντίνος Προβελέγγιος
«Επί των Οικονομικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
«Επί των Στρατιωτικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Λεωνίδας Σμόλεντς
«Επί της Δικαιοσύνης γραμματεύς της Επικράτειας»: ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Γεώργιος Α. Ράλλης
«Επί των Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως γραμματεύς της Επικράτειας»: Χαράλαμπος Χριστόπουλος
«Επί των Ναυτικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Αθανάσιος Μιαούλης
ανασχηματισμός 29ης Μαΐου 1859
«Επί των Εξωτερικών και του Βασιλικού Οίκου γραμματεύς της Επικράτειας»: Ανδρέας Κουντουριώτης
– αντικαταστάθηκε στις 12 – 1 – 1860 , προσωρινά από τον Θρασύβουλο Ζαΐμη
– αντικαταστάθηκε στις 28 – 4 – 1860 από τον Λυκούργο Κρεστενίτη
– αντικαταστάθηκε στις 21 – 6 – 1860 από τον Ανδρέα Κουντουριώτη
«Επί των Εσωτερικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Ρήγας Παλαμήδης
– αντικαταστάθηκε στις 12 – 1 – 1860 από τον Ανδρέα Κουντουριώτη
– αντικαταστάθηκε στις 21 – 6 – 1860 από τον Λυκούργο Κρεστενίτη
– αντικαταστάθηκε στις 7 – 12 -1860 από τον μέχρι τότε Νομάρχη Μεσσηνίας Νικόλαο Παπαλεξόπουλο
– αντικαταστάθηκε στις 11 – 5 – 1861 από τον Χαράλαμπο Χριστόπουλο
«Επί των Οικονομικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
– αντικαταστάθηκε στις 21 – 6 – 1860 από τον Ευστάθιο Σίμο
«Επί των Στρατιωτικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Σπυρίδων Σπυρομήλιος
– αντικαταστάθηκε στις 10 – 6 – 1859 από τον υπασπιστή του Όθωνα, Δημήτριο Μπότσαρη
«Επί της Δικαιοσύνης γραμματεύς της Επικράτειας»: ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Γεώργιος Α. Ράλλης
– αντικαταστάθηκε στις 14 – 3 -1860 από τον Μιχαήλ Ποτλή
«Επί των Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως γραμματεύς της Επικράτειας»: Θρασύβουλος Ζαΐμης
«Επί των Ναυτικών γραμματεύς της Επικράτειας»: Αθανάσιος Μιαούλης
Γεγονότα
Από την άνοιξη του 1859 και με επίκεντρο τα λεγόμενα γεγονότα των Σκιαδικών, αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται οι ταραχές και εξεγέρσεις εναντίον του προσώπου του Βασιλιά. Ο Όθωνας για να καθησυχάσει τα πνεύματα, καλεί τον λαοφιλή Κωνσταντίνο Κανάρη, να σχηματίσει δική του κυβέρνηση, όμως επειδή ο Κανάρης, δεν καταφέρνει να βρει πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, αναλαμβάνει και πάλι η κυβέρνηση Μιαούλη αφού όμως έχει ανασχηματιστεί για να περιλάβει και υπουργούς από την αντιπολίτευση.
Δια μέσου ταραχών και εξεγέρσεων από τη μεριά της αντιπολίτευσης και βίαιας καταστολής και φυλακίσεων από τη μεριά της κυβέρνησης, (εξαιτίας των οποίων ονομάστηκε και Υπουργείον του αίματος) θα κυλήσει ο τελευταίος χρόνος της βασιλείας του Οθωνα στην Ελλάδα.
Το 1863 και συγκεκριμένα στις 5 Οκτωβρίου του 1863, η Εθνοσυνέλευση ψήφισε υπέρ της κατάργησης των πολιτικών δικαιωμάτων των μελών της τελευταίας περιόδου της κυβέρνησης Μιαούλη, δηλαδή των Μιαούλη, Χριστόπουλο, Μπότσαρη, Ποτλή, Ανδ. Κουντουριώτη, για μια δεκαετία. Το ψήφισμα αυτό καταργήθηκε, και οι υπουργοί ανέκτησαν και πάλι τα πολιτικά δικαιώματά τους, ένα χρόνο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1864, με νέο ψήφισμα.
wikipedia