Οι μετανάστες της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη -10 χρόνια από τη φονική καταιγίδα "Σίνθια"

Τα θύματα της καταιγίδας Σίνθια θυμούνται τα όσα έζησαν 10 χρόνια μετά …

«Το κύμα έκανε εισβολή και καταλάβαμε ότι πρέπει να βρούμε ένα ασφαλές μέρος» δήλωσε η Αν.
«Σκαρφάλωσα πάνω στην πόρτα με τον εγγονό μου στην αγκαλιά μου γιατί το νερό ερχόταν μέσα και ο εγγονός μου πέθανε γύρω στις 5.30 με 6.00 το πρωί» δήλωσε η Ελίζαμπεθ.
Ήταν μια νύχτα που άλλαξε τις ζωές τους για πάντα. Στις 27 Φεβρουαρίου του 2010 η Αν, ο Ζαν και η Ελίζαμπεθ είχαν κάτι κοινό. Ζούσαν στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή χωρίς να είναι προετοιμασμένες για τον όλεθρο.
«Είτε έχει να κάνει με την περιβαλλοντική μας συμπεριφορά, είτε με την ικανότητά μας να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας , δεν υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες» δήλωσε ο αντιδήμαρχος της πόλης.
Εκείνο το βράδυ η καταιγίδα Σίνθια σάρωσε τις γαλλικές ακτές του Ατλαντικού. Ισχυροί άνεμοι σε συνδυασμό με μεγάλα κύματα, που προκάλεσαν το θάνατο 47 ανθρώπων, 29 μόνο στην Λα Φωτ-συρ-Μερ, στην περιοχή της Βεντέ, μια μικρή πόλη 1000 κατοίκων. Οι ζημιές ήταν τεράστιες με το υλικό κόστος να υπολογίζεται σε περισσότερο από 1 εκατομμύριο ευρώ.
Δέκα χρόνια μετά η Ελίζαμπεθ θυμάται εκείνη τη νύχτα σαν να ήταν χθες.
«Φυσούσε πολύ, αλλά δεν πανικοβληθήκαμε. Στη 1.15 το βράδυ άκουσα ένα θόρυβο, το νερό μπήκε στο σπίτι και έφτασε στο ενάμισι μέτρο» δήλωσε η Ελίζαμπεθ.
Ενώ ο γιος της έχει καταφέρει να βρει καταφύγιο στον πρώτο όροφο η Ελίζαμπεθ βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν εφιάλτη.
«Ο άντρας μου ήρθε μαζί μου αλλά πέθανε αμέσως. Ο εγγονός μου ήταν στα χέρια μου, πέθανε από το κρύο, από υποθερμία και εκείνη τη στιγμή ήθελα να πνιγώ γιατί δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο» θυμάται η Ελίζαμπεθ.
Παρά την τραγωδία σε απόσταση 2 χιλιομέτρων η Ελίζαμπεθ αποφάσισε να κάνει μια νέα αρχή.
«Επέλεξα να μείνω γιατί ακόμα και αν δεν είναι το ίδιο σπίτι, αν φύγω θα είχα πάντα την εντύπωση ότι εγκατέλειψα την οικογένειά μου που πέθανε εδώ».
Η Αν και ο Ζαν διάλεξαν έναν άλλο δρόμο. Αυτό ζευγάρι συνταξιούχων μετά από 40 χρόνια έφυγε από τη Λα Φετ Συρ Μερ. Σήμερα επιστρέφουν στο σημείο της τραγωδίας. Ένα γήπεδο του γκολφ που έχει αντικαταστήσει τα 600 σπίτια που ισοπεδώθηκαν. Για αυτούς ήταν μια ολόκληρη ζωή, την οποία θα έπρεπε να χτίσουν κάπου αλλού από την αρχή.
«Άφησα μεγάλο συναισθηματικό φορτίο εδώ και ακόμα και στα 30 χιλιόμετρα μακριά δεν μπορούσα να φτιάξω τα ίδια πράγματα» δήλωσε η Αν.
Μετά την τραγωδία εγείρονται ερωτήματα για τη συντήρηση των φραγμάτων και τα σχέδια εκτάκτου ανάγκης του τοπικού συμβουλίου.
Περισσότεροι από 100 άνθρωποι άσκησαν κατηγορίες. Το 2016 ο πρώην δήμαρχος της Λα Φετ Συρ Μερ, Ρενέ Μαρατιέ καταδικάστηκε μετά από έφεση σε δύο χρόνια φυλάκιση για εξ αμελείας ανθρωποκτονίες.
«Τα αναχώματα σήμερα, εννοώ χθες δεν ήταν στο ύψος που έπρεπε να είναι, έχουμε καταφέρει να βελτιώσουμε τον τρόπο που χτίζουμε τα νέα φράγματα και τώρα έχουμε φράγματα μήκους 4 χιλιομέτρων. Προστατεύουν, αλλά δεν θα εμποδίσουν το νερό να περάσει» δήλωσε ο αντιδήμαρχος της πόλης.
Μετά την καταστροφή 500 εκατομμύρια ευρώ επενδύθηκαν μέσα σε πέντε χρόνια από το κράτος για να ενισχυθούν τα φράγματα. Σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος έχει υποσχεθεί να μεταφέρει σε νέες τοποθεσίες 5000 – ως 50.000 σπίτια που απειλούνται από τη θαλάσσια διάβρωση.
Στη Γαλλία σύμφωνα με μελέτη που έγινε το 2012 σχεδόν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι στην καταβύθιση.
euronews