Αυτό τον οίκο των εφιαλτών
Μήτσος και Τάκης ΑΕ
σκάλιζαν καθαρίστριες και τα σκατά βρωμούσαν.
Απόλυσες τις αγωνίστριες
να μείνουν τα σκατά ανέπαφα
μα ήταν τέτοια η μπόχα π’ αναδύονταν
που δάκρυζαν τα μάτια σου το βράδυ.
Φόρεσες τις κολώνιες σου
κι όλα τα πατσουλί σου
γαμπρός εντύθηκες στην εκκλησιά του δήμου.
Τόσα θυμιάματα τόσο λιβάνι,
υπερτερεί η μπόχα που σέρνει το μυαλό σου.
Ρεύεσαι και πότε ζήμενς,
πότε ρουμάνικο πετρέλαιο
τα χνώτα σου μυρίζουν γιέ του Εφιάλτη!
Ώχ αδερφέ Σηναίλοιννα
η ιστορία σου ποτέ δεν παρεκκλίνει
από τους νόμους π’ όρισε
αρχαία μήτρα Αθηναίισσα.
Δυό Εφιάλτες κατατρέχουν την πατρίδα σου:
Ο Ευρυδήμου των Θερμοπυλών
κι ο Αθηναίος του της δημοκρατίας Άστεως.
Ξανάρχεται ο οίκος Ευρυδήμου,
μα μήν ξεχνάς παχύσβερκε μικροαστέ
-κάτι που δέ σου δίδαξαν τα Καίμπριτζ και τα Χάρβαρντ-
κοινή η μοίρα των εφιαλτών.
Σκοτώσαμέν τους καί τους δυό
τον πρώτον ύστερ’ από δίκη,
το δεύτερο με δόλο.
Το δεύτερο ως ήρωα τιμούμε
τον οίκο Ευρυδήμου στο ανάθεμα!